در حوزه استارتاپ معمولا منتورها با چند انگیزه فعالیت می‌کنند. اولا اگر افراد با تجربه‌ای باشند که خودشان مسیری را طی کرده باشند براساس مسئولیت‌های اجتماعی و باورهای خودشان تصمیم می‌گیرند که با حمایت از نیروهای جوان به فضای کسب و کار کشورشان کمک کنند. عده‌ی دیگری از طرف یک سازمان یا مثلا سرمایه‌گذار استخدام می‌شوند تا گروه‌ها را هدایت کنند و عده‌ای دیگر هم منتورینگ را به‌عنوان سرمایه‌گذاری بر روی یک کسب و کار نوپا می‌بینند و سهمی از آن کسب و کار را در ازای زمانی که صرف می‌کنند دریافت می‌کنند.

چرا برای رشد استارتاپمان به منتور نیاز داریم ؟‌

اول نیاز است تا تجربه در زمینه کار تخصصی یا روال‌های عمومی کار را به‌دست آوریم. مثلا ریزه‌کاری‌های درباره بازاریابی، مدل کسب و کار، نوع تحلیل بازار و یا حتی روش‌های ثبت شرکت و تقسیم و سهم و …

مسأله بعدی نگاه، رویکرد و منش ما در کاری که انجام می‌دهیم است. مثلا فردی با تجربه‌تر به ما کمک کند که چطور منابع انسانی را مدیریت کنیم. چطور اعتبار بسازیم، چطور خطاهایمان را ببینیم و درس بگیریم.

و سوم برای انجام بهینه امور نیاز است تا شایستگی‌هایی در ما تقویت شود تا با کیفیت بهتری کار کنیم و به اهداف برسیم. مثل انگیزه، هدف‌گذاری، شناخت توانایی‌ها و ضعف‌ها و …

این سه جنبه از آموزش لازمه موفقیت در هر کاری است و هیچ‌ کدام هم سرکلاس درس به‌ دست نمی‌آید. یعنی شما مادامی که درگیر پیشبرد کارها هستید با مسائل و پرسش‌هایی روبرو می‌شوید که نیاز دارید از افراد با تجربه‌تر کمک بگیرید و این یک الزام در پیشبرد کسب و کار است. بنابراین فرای تعریف‌ها بهتر است افرادی را به‌عنوان منتور کنار خودتان داشته باشید