در تمام دنیا، از صنعت تاکسی‌های آنلاین استقبال شده و روزبه‌روز تعداد استارت‌آپ‌های این حوزه بیشتروبیشتر می‌شود.

ین روزها، اکثر مردم از تلفن‌های هوشمند استفاده می‌کنند و ترجیح می‌دهند به‌جای اینکه گوشه‌ی خیابان منتظر تاکسی باشند، فقط با بازکردن اپلیکیشن مدنظر و چند کلیک ساده، تاکسی آنلاین رزرو کنند. رزرو تاکسی‌های آنلاین نه‌تنها آسان و سریع شده؛ بلکه هزینه‌ی آن نیز درمقایسه‌با گذشته کاهش یافته است و اغلب مردم استفاده از آن‌ها را به تاکسی‌های معمولی ترجیح می‌دهند. در ادامه‌ی این مطلب، تعدادی از استارت‌آپ‌های تاکسی‌رانی بزرگ‌ و برتر جهان را معرفی می‌کنیم.

۱- استارت‌آپ Ola Cabs

استارت‌آپ اولا کَبز (Ola Cabs) یکی از اپلیکیشن‌های بزرگ‌ رزرو تاکسی در هند است. در سال ۲۰۱۰، هاگش آگاروال و آنکیت بهاتی این استارت‌آپ را در بنگلور بنیان نهادند. اولا کَبز خدمات متنوعی از تاکسی‌های اقتصادی و مقرون‌به‌صرفه گرفته تا خدمات پیشرفته و اشرافی را به کاربران خود ارائه می‌دهد. اولا یکی از ارائه‌دهنده‌های بزرگ‌ خدمات رزرو اشتراک تاکسی است که با اوبر در هند رقابت می‌کند. مسافران با استفاده از سرویس اولا می‌توانند در طول مسیر، از وای‌فای رایگان استفاده کنند. کرایه‌ی دوچرخه و موتورسیکلت از دیگر خدمات این استارت‌آپ است.

این استارت‌آپ کسب‌وکارهایی مانند Foodpanda هند (خرید و تحویل غذا) و Ridlr (خرید بلیت و مسافرت) را به‌منظور گسترش فعالیت‌های خود خرید و ۱۰۰ میلیون دلار روی استارت‌آپ اجاره‌ اسکوتر ووگو (Vogo) سرمایه‌گذاری کرده است.

۲- استارت‌آپ Grab

گِرَب (Grab) یکی از استارت‌آپ‌های تاکسی‌رانی بزرگ‌ جنوب‌شرقی است. در سال ۲۰۱۲، فارغ‌التحصیلان دانشکده‌ی کسب‌وکار هاروارد، یعنی آنتونی تان و تان هوی‌لینگ، Grab را در مالزی بنیان‌گذاری کردند. آنتونی ایده‌ی راه‌اندازی استارت‌آپی مانند اوبر را زمانی در سر داشت که هنوز دانشجوی هاروارد بود. ایده‌ی راه‌اندازی استارت‌آپ تاکسی‌رانی زمانی در ذهن او شکل گرفت که یکی از دوستانش از تجربه‌ی بسیار بد خود در گرفتن تاکسی در این کشور پیش او شکایت کرد. او می‌ترسید تاکسی نتواند مسیر مدنظر را پیدا کند یا پول اضافی از او بگیرد. در سال ۲۰۱۶، این استارت‌آپ تمام خدمات خود ازجمله GrabCar (کرایه‌ی خودروهای شخصی) و GrabBike (تاکسی موتورسیکلتی) و GrabExpress (تحویل بسته‌های پستی) را زیر یک سقف جمع کرد. این استارت‌آپ همچنین اپلیکیشنی به‌نام GrabChat دارد که امکان گفت‌وگو میان راننده و مسافر را فراهم می‌کند GrabShare نام یکی دیگر از خدماتی است که در سال ۲۰۱۶، این استارت‌آپ معرفی کرده و کاربران هم‌مسیر می‌توانند از آن استفاده کنند.

۳- استارت‌آپ Gett

دو کارآفرین با نام‌های دِیو وایسر و روی مور استارت‌آپ گِت (Gett) را تأسیس کردند. این استارت‌آپ کارش را با نام GetTaxi آغاز کرده بود و دفتر اصلی آن در لندن است. ایده‌ی اولیه‌ی راه‌اندازی این استارت‌آپ در سال ۲۰۰۹ و زمانی به فکر وایسر رسید که بیش از ۳۰ دقیقه در فرودگاه برای پیداکردن تاکسی معطل شده بود. استارت‌آپ Gett امکان حمل کالا را نیز برای مسافران مهیا می‌کند. استارت‌آپ Gett برخلاف اوبر، در ساعات ترافیک و زمان کاهش تعداد راننده‌ها، نرخ جابه‌جایی را تغییر نمی‌دهد. این یکی از مزایایی است که باعث شده این استارت‌آپ در بازار رقابت باقی بماند.

۴- استارت‌آپ Juno

جونو (Juno) یکی از استارت‌آپ‌های زیرمجموعه‌ی Gett است که در سال ۲۰۱۵، تالمون مارکو آن را بنیان نهاد. این استارت‌آپ فقط ۱۰ درصد از هزینه‌ی هر سفر را به‌عنوان حق کمیسیون برمی‌داشت و در‌مقایسه ‌با سهم ۲۰ تا ۲۵ درصدی اوبر از هر سفر، میزان راضی‌کننده‌ای برای رانندگان محسوب می‌شد. همچنین، این استارت‌آپ برای رقابت با اوبر ایده‌ی جدیدی داشت و تا سال ۲۰۲۶، می‌خواست بخشی از سهام شرکت را به رانندگانش دهد؛ اما این ایده بعد از فروخته‌شدن به شرکت Gett لغو شد.

۵- استارت‌آپ Hailo

استارت‌آپ هایلو (Hailo) در اواخر سال ۲۰۱۰، بعد از ملاقات سه کارآفرین حوزه‌ی فناوری با نام‌های جی برگمن (مدیرعامل) و ران زگیبل (مدیر اجرایی) و کسپر وودلی (رئیس عملیات اجرایی) و سه راننده تاکسی با نام‌های راسل هال و گری جکسون و تری رانهم در لندن راه‌اندازی شد. با ورود استارت‌آپ‌هایی مانند اوبر به لندن، تاکسی‌های مشکی‌رنگ قدیمی این شرکت به تغییرات اساسی نیاز داشتند تا از بازار رقابت جا نمانند. استارت‌آپ Hailo نیز به‌همین‌منظور راه‌اندازی شد تا کاربران بتوانند تاکسی‌های سنّتی لندن را با استفاده از اپلیکیشن و در چند مرحله‌ی ساده رزرو کنند. پیش‌ازاین، مسئولان محلی، راننده‌های هایلو یا همان راننده‌های تاکسی مشکی را تأیید می‌کردند؛ به‌همین‌دلیل، امنیت این استارت‌آپ تضمین شده است.

راننده تاکسی‌های لندن به نقشه‌ی شهر کاملا مسلط هستند. افزون‌براین، تاکسی‌های مشکی اجازه دارند از خطوط مخصوص اتوبوس تردد کنند. این، یعنی راننده‌هاHailo می‌توانند مسافران را در زمان کوتاه‌تری به مقصد برسانند و این دو مزیت باعث شده استارت‌آپ Hailo بتواند با سایر استارت‌آپ‌های معروف تاکسی‌رانی در لندن رقابت کند.

۶- استارت‌آپ Flywheel

استارت‌آپ فلای‌ویل (Flywheel) استارت‌آپ تاکسی‌رانی مانند اوبر و لیفت است؛ با این تفاوت که کاربران می‌توانند ازطریق آن تاکسی‌های سطح شهر را رزرو کنند و روند نزدیک‌شدن تاکسی به خودشان را از روی نقشه مشاهده کنند. این شرکت امکان جدیدی به اپلیکیشن خود اضافه کرده که آن را از سایر اپلیکیشن‌های تاکسی‌رانی متمایز می‌کند.مردم با استفاده از این سرویس می‌توانند هزینه‌ی تمام تاکسی‌ها ازجمله تاکسی‌هایی را پرداخت کنند که با روش سنّتی و تکان‌دادن دست در خیابان سوار می‌شوند.

۷- استارت‌آپ Shuddle

شادل (Shuddle) که «اوبر برای بچه‌ها» نامیده می‌شود، خدمات حمل‌ونقل ایمنی ارائه می‌دهد که مخصوص بچه‌ها است.‌ والدین و خانواده ها می‌توانند سرویس مدنظر خود را ازطریق اپلیکیشن سفارش دهند یا به‌منظور کاهش هزینه‌ها، از خدمات اشتراک تاکسی استفاده کنند. با استفاده از کارپولینگ، مانند سرویس مدرسه، بچه‌ها از آدرس‌های مختلف سوار و در مقصد نهایی مانند مدرسه پیاده می‌شوند. امنیت این استارت‌آپ تضمین شده است؛ چراکه تمامی رانندگان از امتیاز رانندگی درخورتوجهی برخوردارند و تجربه‌ی نگه‌داری از بچه‌ها را دارند و اکثرشان خانم هستند.

۸- استارت‌آپ Didi Chuxing

دیدی چاکسینگ (Didi Chuxing) استارت‌آپی چینی است که در سال ۲۰۱۲، چنگ وی آن را با الهام از اوبر راه‌اندازی کرد. این استارت‌آپ امکانات مختلفی ازجمله رزرو تاکسی، رزرو خودروِ شخصی، سرویس حمل‌ونقل کارمندان شرکت‌ها، اشتراک خودرو با سایر مسافران هم‌مسیر، اشتراک دوچرخه و تحویل غذا را از طریق اپلیکیشن هوشمند خود به کاربران چینی ارائه می‌دهد.

چنگ وی پیش از راه‌اندازی این استارت‌آپ، هشت سال در شرکت علی‌بابا کار کرده بوده و بعد از اینکه متوجه شد گرفتن تاکسی در ساعات شلوغی چقدر مشکل است، علی‌بابا را ترک کرد تا شرکت خودش را راه‌اندازی کند. او خودش چندین پرواز را به‌ این دلیل از دست داد که نتوانست تاکسی پیدا کند و به‌موقع به فرودگاه برسد. وی می‌دانست این مشکل بسیاری از شهروندان چینی است؛ این اپلیکیشن به‌مرور زمان توسعه پیدا کرد؛ تا‌جایی‌که امکان رزرو تاکسی برای روز آینده را نیز برای کاربران فراهم کرد.

۹- استارت‌آپ Lyft

در سال ۲۰۱۲، به‌عنوان یکی از سرویس‌های زیم‌راید (Zimride) راه‌اندازی شد. گفتنی است در سال ۲۰۰۷، لوگان گرین و جان زیمر زیم‌راید را بنیان‌گذاری کرده بودند. ماجرای راه‌اندازی این استارت‌آپ از آشنایی دو بنیان‌گذار آن در فیسبوک و ازطریق دوستی مشترک آغاز شد. گرین در پروفایل یکی از دوستان خود نوشته بود مشغول راه‌اندازی وب‌سایتی به نام Zimride است. او بعد از سفر به زیمباوه، متوجه شده بود مردم هم‌مقصد، از یک تاکسی مشترک استفاده می‌کنند. زیمر این پست را در پروفایل دوستش دید و از او پرسید گرین را چقدر می‌شناسد و چرا نام Zimride را انتخاب کرده است. آن‌ها بعد از مدتی یکدیگر را ملاقات کردند و همکاری میان آن‌ها شکل گرفت.

زیم راید سرویس اشتراک تاکسی برای سفرهای طولانی‌مدت و معمولا بین‌شهری بود که ازطریق اپلیکیشن اتصال فیسبوک، بین راننده‌ها و مسافران ارتباط برقرار می‌کرد. بعد از مدتی، زیم‌راید به‌عنوان بزرگ‌ترین برنامه‌ی اشتراک خودرو در آمریکا شناخته شد. شرکت تصمیم گرفت در سال ۲۰۱۳ نامش را به طور رسمی به Lyft تغییر دهد تا یادآور نامی باشد که مسافران می‌توانند هرروز از خدمات آن استفاده کنند؛ نه اینکه نهایتا دو یا سه بار در سال و برای سفرهای طولانی‌مدت سراغ آن بروند.

۱۰- استارت‌آپ Uber

داستان اوبر در سال ۲۰۰۸ در یکی از شب‌های زمستانی در شهر پاریس آغاز شد. زمانی که دو دوست به نام‌های تراویس کالانیک و گرت کمپ برای شرکت در کنگره‌ی سالانه‌ی فناوری به این شهر سفر کرده بودند، برای حضور در محل کنگره نتوانستند تاکسی خالی پیدا کنند و ایده‌ی سفارش تاکسی ازطریق اپلیکیشن در ذهنشان شکل گرفت. کمپ بعد از بازگشت از کنفرانس و رسیدن به سان‌فرانسیسکو، روی این ایده کار کرد.

اوبر اپلیکیشن هوشمندی است که مسافران را به‌طور خودکار به نزدیک‌ترین راننده مرتبط و موقعیت مسافر را برای راننده ارسال می‌کند. سپس راننده با قبول سرویس، مسافر را در نقطه‌ای که ایستاده سوار می‌کند و به مقصد مدنظر می‌رساند.

در سال ۲۰۱۷ دارا خسروشاهی به‌عنوان مدیرعامل اوبر انتخاب شد. او در نُه سالگی همراه‌با خانواده به آمریکا سفر کرد و پیش از استخدام در شرکت اوبر، مدیرعامل سابق اکسپدیا بود. او از کارنامه‌ی کاری درخشانی برخوردار است و قصد دارد با رفع مشکلات مدیریت داخلی اوبر، نامش را در صنعت حمل‌ونقل ماندگار کند.

فعالیت‌های اوبر فقط به سفارش آنلاین تاکسی محدود نمی‌شود. برای مثال، سرویس UberEATS در حوزه‌ی حمل غذا خدمات ارائه می‌دهد. فعالیت خودروهای خودران این شرکت بعد از تصادف یکی از ماشین‌ها با عابر پیاده برای مدتی متوقف شده بود؛ اما توسعه‌ی آن‌ها باردیگر آغاز شده و اوبر قصد دارد با ارائه‌ی خودروهای خودران و تاکسی‌های پرنده، آینده‌ی حمل‌ونقل را به‌کلی تغییر دهد.