رانيتيدين با كاهش اسيد معده در درمان مشكلات گوارشي ناشی از افزايش اسيد استفاده می شود و از پرمصرف ترین داروها در ایران است. این دارو در واقع یک داروی آنتی هیستامین است که در معده گیرنده های هیستامین را غیر فعال می کند و مانع ترشح اسيد از سلول هاي معده مي شود. اين دارو در درمان مشكلاتي همچون زخم هاي معده و دوازدهه، بازگشت اسيد از معده به مري و گلو(رفلاكس یا به اصطلاح ترش کردن) و احساس سوزش در معده تا گلو، سوء هاضمه مي تواند كمك كننده باشد.

شربت رانیتیدین برای اطفال در مواد زخم و التهاب معده کاربرد دارد. تنظیم دوز دارو بصورت شربت دقیق تر انجام می شود و هر سی سی حاوی ۱۵ میلی گرم رانیتیدین است که مقدار مورد نیاز توسط پزشک تجویز می شود و لازم است با دقت این دارو در زمان های تجویز شده مصرف شود.

علاوه بر اين رانيتيدين در درمان معده درد و زخم هاي گوارشي ناشي از مصرف داروهاي ضددرد ضدالتهاب و تب بر مانند ايپوبروفن، ديكلوفناك، ملوكسيكام و...نيز تجويز مي شود.

اسيد معده در حالت عادی در معده ترشح می شود تا به هضم غذا کمک کند اما افزایش ترشح آن می تواند مشکلاتی مانند التهاب،زخم گوارشی و رفلاکس به همراه داشته باشد.

این دارو بصورت قرص خوراکی ۱۵۰و ۳۰۰ میلی گرم، شربت ۷۵میلی گرم در ۵میلی لیتر و آمپول تزریقی ۵۰میلی گرم که بیشتر مصرف بیمارستانی دارد در ایران موجود است. که هم با تجویز پزشک و هم بدون نسخه امکان دریافت آن در داروخانه وجود دارد. با این حال بهتر است پیش از مصرف هردارو مشاوره های لازم را از داروساز خود دریافت نمایید.

توصیه ها

پیش از مصرف رانیتیدین در صورت سابقه ی بیماری کلیوی پزشک خود را مطلع کنید.

این دارو با غذا تداخل خاصی ندارد و می توان آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کرد.

عوارض شایع رانیتیدین

اگرچه این دارو بسیار کم عارضه است اما ممکن است اسهال یا یبوست و سرگیجه ی خفیف را تجربه کنید که به مرور برطرف می شود.

گاهی ممکن است مصرف رانیتیدین احساس خستگی در فرد ایجاد کند .برای کاهش این عارضه تا مدتی وعده های غذایی ساده و سبک مصرف کنید و از مصرف غذاهای پرادویه و چرب خودداری نمایید.

نگهداری

این دارو را دردمای اتاق در هوای خشک و خنک نگهداری کنید و هنگام مصرف حتما به تاریخ انقضای محصول دقت نمایید. داروهای تاریخ مصرف گذشته می توانند اثرات و عوارض نامشخصی در بدن داشته باشند.

نکاتی برای مصرف صحیح تر رانیتیدین:

با وجود اینکه طول درمان بستگی به نوع بیماری و مشکل شما دارد اما معمولا مصرف این دارو کوتاه مدت و تا زمان احساس بهبودی می باشد. با این حال در صورتی که این دارو توسط پزشک برای شما تجویز شده است می توانید در مورد قطع یا ادامه ی درمان با وی مشورت نمایید.

از آنجا که کشیدن سیگار منجر به افزایش مقدار اسید معده می شود، ممکن است تاثیر رانیتیدین را کاهش دهد و علایم شما بدتر شود.

اگر وزن بالایی داشته باشید با کاهش وزن به علت کاهش فشار بر روی معده ترشح اسید کمتر شده و رانیتیدین بهتر عمل می کند.

مصرف برخی موادغذایی مانند گوجه فرنگی، نعنا، شکلات، غذاهای پر ادویه و نوشیدنی های گرم، کافیین دار و الکلی می توانند علایم بیماری گوارشی را بدتر کنند. بطورکلی بهتر است مصرف هر غذایی که ترشح اسید معده را افزیش می دهد وعلایمتان را تشدید می کند محدود نمایید.

با مصرف مایعات و غذاهای آبکی در واقع اسید معده رقیق تر می شود که این مساله سبب تسهیل بازگشت اسید از معده به مری می شود پس تا جای ممکن از مصرف آّب و غذای آبکی قبل از خواب خودداری کنید و حداقل نیم تا یکساعت پس از غذا دراز نکشید.

پرخوری و مصرف غذای پرچرب نیز می تواند باعث کاهش اثر درمانی این داروها شود

موارد مصرف رانیتیدین

رانيتيدين در درمان كوتاه مدت زخمهاي فعال دوازدهه يا زخم هاي فعال و خوش خيم معده، (در مقادير كم براي پيشگيري از عود زخم دوازدهه مصرف مي شود)، حالات مرضي ترشح بيش از حد اسيد معده مانند سندروم زولينگر- اليسون، برگشت محتويات معده به مري و ساير مواردي كه كاهش اسيد معده براي آن مفيد است مانند جراحي در دستگاه گوارش، مورد استفاده قرار مي گيرد.

مکانیسم اثر رانیتیدین

اين دارو در رقابت با هيستامين در سطح گيرنده هاي H2 در سلول هاي جداره اي ترشح اسيد معده توسط غذا، پنتاگاسترين و ساير محرك هاي ترشح اسيد معده را مهار مي كند.

فارماکوکینتیک رانیتیدین

رانيتيدين به سرعت از مجراي گوارش جذب مي گردد و در اولين عبور كبدي متابوليزه ميگردد. اوج غلظت سرمي آن در حدود 3-2 ساعت پس از مصرف مي باشد. طول اثر دارو براي كاهش ترشح اسيد 4 ساعت و در هنگام شب حدود 12 ساعت مي باشد. اين دارو از راه كليه دفع مي گردد.

عوارض جانبی رانیتیدین

عوارض اين دارو بيشتر شامل اسهال يا يبوست، سرگيجه يا سردرد و نفخ شكم است.

تداخلات دارویی رانیتیدین

جذب اين دارو در حضور آنتي اسيد ها كاهش مي يابد.

با وجود آنكه رانيتيدين در مقايسه با سايمتيدين يك مهار كننده ضعيف كننده تر آنزيم هاي كبدي است، با اين وجود در مصرف همزمان ساير داروها با اين دارو بايد احتياط كرد.

هشدار ها رانیتیدین

1. بيماراني كه به سايمتيدين عدم تحمل نشان مي دهند، ممكن است اين دارو را نيز تحمل نكنند.

2. در سيروز كبدي و ناراحتي هاي كليوي متوسط تا شديد خطر بروز عوارض جانبي به خصوص عوارض عصبي دارو وجود دارد.

3. مصرف اين دارو بيش از 12 هفته مداوم توصيه نمي شود.

توصیه های دارویی رانیتیدین

1. كشيدن سيگار موجب كاهش اثر اين دارو مي شود.

2. در بيماران سالخورده يا مبتلا به نارسايي كبدي يا كليوي ممكن است به كاهش مقدار مصرف دارو نياز باشد.

دارو های هم گروه رانیتیدین

سایمتیدین

فاموتیدین

نیزاتیدین

قرص رانیتیدین چیست؛ نحوه مصرف و عوارض رانیتیدین

رانیتیدین دارویی است که می‌توان با نسخه‌ی پزشک و نیز بدون‌ نسخه نیز از داروخانه تهیه کرد. در این مقاله تمرکز ما بر روی رانیتیدین بانسخه (با تجویز پزشک) است. رانیتیدین بانسخه به‌شکل قرص، کپسول، شربت خوراکی یا محلول قابل‌تزریق در بازار موجود است. از رانیتیدن معمولا برای درمان زخم‌ معده و دوازدهه (اثنی عشر)، بازگشت اسید معده به مری، ترشح بیش‌ازحد اسید معده مانند سندرم زولینگر-الیسون استفاده می‌شود. در این مقاله شما را با موارد مصرف رانیتیدین، نحوه مصرف و عوارض جانبی رانیتیدین، تداخل دارویی رانیتیدین، هشدارها و نکاتی در مورد مصرف این دارو آشنا خواهیم کرد.

موارد مصرف رانیتیدین

قرص‌های رانیتیدین موارد استفاده‌ی مختلفی دارند. این موارد عبارت‌اند از:

    زخم‌های معده و روده؛

    رفلاکس معده (ترش کردن)؛

    ازوفاژیت (التهاب مری) فرسایشی؛

    بیماری‌هایی که در آن معده‌تان بیش‌ازحد اسید ترشح می‌کند مانند نشانگان زولینگر-الیسون.

ممکن است مصرف رانیتیدین بخشی از برنامه‌‌ی درمانی‌ موردنظر پزشک باشد. بنابراین در این شرایط برای بهبودی باید رانیتیدین را همراه با داروهای دیگری مصرف بکنید.

معمولا استفاده‌ی کوتاه‌مدت از رانیتیدین برای درمان بازگشت اسید به مری توصیه می‌شود. استفاده از رانیتیدین برای درمان سایر مشکلات معمولا نیازمند مصرف درازمدت آن است. ممکن است برای درمان سایر بیماری‌ها مجبور بشوید برای هفته‌ها یا ماه‌ها رانیتیدین مصرف بکنید.

نحوه‌ مصرف رانیتیدین برای درمان مشکلات گوارشی مختلف

ممکن است مقدار (دُز) و شکل داروی مصرفی در زیر نیامده باشد. مقدار موردنیازتان، شکل دارو و دفعات مصرف آن به سن‌، نوع بیماری‌، شدت بیماری‌، سایر بیماری‌ها و واکنش بدن‌تان به اولین دُز مصرفی رانیتیدین بستگی دارد. رانیتیدین معمولا در قالب قرص‌هایی با دُز ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی‌گرم برای بیماران تجویز می‌شود.

عوارض جانبی رانیتیدین

ممکن است قرص رانیتیدن باعث بروز خواب‌آلودگی و برخی عوارض جانبی دیگر بشود.

عوارض جانبی رایج رانیتیدین

عوارض جانبی رایج رانیتیدین عبارت‌اند از:

    سردرد؛

    یبوست؛

    اسهال؛

    حالت تهوع و استفراغ؛

    درد و مشکلات معده.

اگر این علائم خفیف باشند، معمولا بعد از چند روز یا چند هفته ازبین می‌روند. اگر این علائم شدید بودند یا پس از مدتی ازبین نرفتند، با پزشک‌ یا داروساز مشورت بکنید.

عوارض جانبی جدی

درصورت بروز عوارض جانبی جدی بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. اگر احساس می‌کنید عوارض خطرناکی در شما بروز کرده یا وضعیت اورژانسی برای‌تان پیش آمده، بلافاصله با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید. این عوارض جانبی جدی و خطرناک عبارت‌اند از:

    التهاب کبد با علائمی مانند: زردی پوست یا سفیدی چشم، خستگی غیرعادی، تیرگی ادرار، معده درد؛

    اختلال در عملکرد مغز با علائمی از قبیل: کنفوزیون (نوعی حالت گیجی و کاهش هوشیاری)، اضطراب، افسردگی، توهم و تاری دید؛

    ضربان قلب با علائمی از قبیل: تپش قلب سریع، خستگی و تنگی نفس.

هشدار درباره‌ی احتمال بروز حساسیت (آلرژی)

ممکن است رانیتیدین موجب برخی واکنش‌های آلرژیک شدید در فرد بشود. علائم آنها عبارت‌اند از:

    سختی در تنفس؛

    تورم گلو یا زبان؛

    تب؛

    جوش.

درصورت بروز هریک از این علائم با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید یا به بیمارستان مراجعه بکنید.

درصورتی‌که در گذشته با مصرف این دارو واکنش‌های آلرژیک در شما بروز کرد، از مصرف دوباره‌ی آن خودداری بکنید. زیرا مصرف مجدد آن می‌تواند موجب مرگ بشود.

هشدار برای کسانی‌که از مشکلات دیگری رنج می‌برند

افرادی که مشکل کلیه دارند: اگر مشکل کلیوی یا سابقه‌ی بیماری‌های کلیه دارید، شاید نتوانید به‌خوبی این دارو را از بدن‌تان دفع کنید. این امر می‌تواند مقدار رانیتیدین را در بدن‌تان افزایش بدهد و خطر بروز عوارض جانبی آن را بالا ببرد.

افرادی که مشکل کبد دارند: اگر مشکل کبد یا سابقه‌ی بیماری‌های کبد دارید، شاید بدن‌تان نتواند به‌خوبی رانیتیدین را جذب و میزان اضافی آن را دفع بکند. این امر می‌تواند هم مقدار رانیتیدین موجود در بدن‌تان و هم خطر بروز عوارض جانبی آن را افزایش بدهد.

افرادی که پورفیری حاد دارند (یک اختلال خونی ارثی): اگر سابقه‌ی حملات پورفیری حاد را دارید، نباید از رانیتیدین استفاده کنید. زیرا رانیتیدین می‌تواند موجب بروز مجدد این حملات بشود.

مبتلایان به سرطان معده: این دارو از میزان اسید معده‌تان می‌کاهد. این امر می‌تواند علائم مشکلات گوارشی را بهبود بدهد. اما اگر علائم‌تان ناشی از یک تومور سرطانی باشد، رانیتیدین نمی‌تواند به درمان سرطان کمکی بکند.

هشدار برای گروه‌های دیگری از افراد

زنان باردار: براساس مطالعاتی که بر روی جانوران صورت گرفت این دارو خطری برای بارداری ندارد. اما مطالعات جانوری همیشه نمی‌تواند در مورد انسان‌ها صادق باشد. مطالعات کافی برای نشان‌دادن سلامت یا خطرناک‌بودن این دارو برای بارداری انسان صورت نگرفته است. مصرف آن برای زنان باردار تنها در صورتی توصیه می‌شود که نیاز ضروری به رانیتیدین وجود داشته باشد. بنابراین درصورتی که در دوره‌ی مصرف دارو هستید و باردار شُدید، با پزشک مشورت بکنید.

زنان شیرده: باید قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت بکنید. ممکن است رانیتیدین از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل و موجب بروز عوارض جانبی در نوزاد بشود. باید با پزشک مشورت بکنید تا متوجه بشوید مصرف این دارو باتوجه به عوارض احتمالی، الزامی است یا خیر.

افراد مسن: ممکن است افراد مسن دچار نارسایی‌های کلیوی باشند. این امر موجب می‌شود بدن‌ آنها دارو را آهسته‌تر جذب بکند. بنابراین مقدار بیشتری از دارو و برای مدت‌طولانی‌تری در بدن‌ باقی می‌ماند. این امر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. در برخی موارد نادر ممکن است رانیتیدین موجب بروز کنفوزیون (نوعی حالت گیجی و کاهش هوشیاری)، افسردگی، اضطراب و توهم در فرد بشود. این عوارض در افراد مسنی که بیماری‌های دیگری دارند، شایع‌تر است.

در کودکان: تأثیرگذاری و بی‌خطربودن این دارو برای کودکان زیر ‍۱ ماه برای درمان هیچ بیماری‌ای تأیید نشده است. رانیتیدین برای افرادی زیر ۱۸ سالی که بر اثر بیماری معده‌شان اسید زیاد تولید می‌کند، نیز فایده‌ای ندارد. ازجمله بیماری‌های ناشی از تولید بیش‌ازحد اسید معده می‌توان به نشانگان زولینگر-الیسون اشاره کرد.

تداخل دارویی رانیتیدین

ممکن است قرص رانیتیدین با برخی داروها، ویتامین یا مکمل‌های گیاهی دیگر تداخل دارویی داشته باشد. تداخل دارویی به آن معناست که دارویی یا غذایی مانع از اثرگذاری مناسب داروی دیگری بشود.

برای جلوگیری از بروز این پدیده باید پزشک‌ تجویز داروهای مصرفی‌ را به‌خوبی مدیریت بکند. بنابراین قبل از اینکه پزشک بخواهد برای‌تان رانیتیدین تجویز بکند، باید درمورد داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌های گیاهی مصرفی‌تان به او توضیح بدهید. درمورد جزئیات تداخل رانیتیدین با سایر داروها از پزشک یا داروساز سؤال کنید.

نمونه‌ای از داروهایی که ممکن است با رانیتیدین تداخل داشته باشند، در زیر آمده است:

داروهایی که نباید همراه با رانیتیدین مصرف بشوند

دلاویردین: دلاویردین را همراه با رانیتیدین مصرف نکنید. این کار می‌تواند عوارض جانبی خطرناکی به‌دنبال داشته باشد. رانیتیدین از سطح دلاویردین در بدن‌ می‌کاهد. این امر مانع از اثرگذاری مناسب دلاویردین در بدن می‌شود.

داروهایی که با مصرف رانیتیدین، خطر بروز عوارض جانبی‌شان افزایش می‌یابد

مصرف رانیتیدین با برخی داروها خطر بروز عوارض جانبی آن داروها را افزایش می‌دهد. نمونه‌هایی از این داروها عبارت‌اند از:

    پروکائین‌آمید: مصرف مقادیر بالای رانیتیدین همراه با داروی پروکائین‌آمید می‌تواند موجب بروز عوارضی از این دارو بشود.

    وارفارین: مصرف رانیتیدین همراه با وارفارین می‌تواند خطر خون‌ریزی یا تشکیل لخته‌های خونی را افزایش بدهد. اگر این داروها را هم‌زمان مصرف می‌کنید، باید پزشک‌ به‌دقت شما را تحت‌نظر داشته باشد.

    میدازولام و تریازولام: مصرف رانیتیدین همراه با این داروها می‌تواند برای مدت زمان نسبتا طولانی موجب افزایش شدید خواب آلودگی بشود.

    گلی‌پیزید: مصرف هم‌زمان رانیتیدین و گلی‌پیزید می‌تواند موجب کاهش قند خون‌ بشود. بنابراین با افزودن رانیتیدین به برنامه‌ی درمانی‌تان، باید بیش‌ازپیش حواس‌تان به قند خون‌تان باشد.

داروهایی که مصرف رانیتیدین تأثیرشان را کاهش می‌دهد

وقتی داروهای خاصی با رانیتیدین مصرف شوند، ممکن است به‌خوبی در بدن عمل نکنند. دلیلش این است که رانیتیدین باعث کاهش میزان آنها در بدن می‌شود. نمونه‌هایی از این داروها عبارت‌اند از:

    آتازاناویر: اگر مجبور هستید این دو دارو را هم‌زمان مصرف کنید، پزشک به شما خواهد گفت که با چند ساعت فاصله این دو دارو را مصرف کنید.

    جفی‌تینیب: اگر داروهای رانیتیدین و جفی‌تینیب را هم‌زمان با داروی ضداسید بیکربنات سدیم مصرف می‌کنید، ممکن است جفی‌تینیب به‌خوبی اثر نکند. بنابراین برای مصرف هم‌زمان این دو با پزشک مشورت بکنید.

دوز و مقدار مصرف رانیتیدین

مقدار مصرفی برای درمان زخم دوازدهه (اثنی عشر)

برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

    برای درمان زخم دوازدهه‌: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز یا دُز ۳۰۰ میلی‌گرم ۱ بار در روز. اگر می‌خواهید ۱ بار در روز و با دُز ۳۰۰ میلی‌گرم رانیتیدین مصرف کنید، آن را بعد از شام یا قبل از خواب مصرف بکنید.

    مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۱ بار در روز و قبل از خوابیدن.

برای کودکان (۱ ماهه تا ۱۶ ساله)

    برای درمان زخم دوازدهه‌: مقدار معمول ۲ تا ۴ میلی‌گرم به‌‍ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ۲ بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز ۳۰۰ میلی‌گرم در روز است.

    مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: مقدار معمول ۲ تا ۴ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ۱ بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز ۱۵۰ میلی‌گرم در روز است.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر ‍۱ ماه

تأثیرگذاری و بی‌خطری این دارو برای کودکان زیر ۱ ماه تأیید نشده است.

مقدار مصرفی برای افراد مسن (بالای ۶۵ سال)

ممکن است افراد مسن دچار نارسایی‌های کلیوی باشند. این امر موجب می‌شود بدن‌ دارو را آهسته‌تر جذب کند. بنابراین مقدار بیشتری از دارو و برای مدت‌ طولانی‌تری در بدن‌ باقی می‌ماند. این امر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می‌دهد.

در این موارد شاید پزشک از مقادیر کمتر دارو یا برنامه‌ی درمانی متفاوتی استفاده بکند. این امر مانع از تجمع بیش‌ازحد دارو در بدن‌ خواهد شد.

توجه: دُز رانیتیدین برای افراد مسنی که به بیماری‌های زخم معده، رفلاکس معده، ازوفاژیت فرسایشی، و ترشح بیش‌ازحد اسید معده مبتلا هستند نیز طبق آنچه در بالا گفته شد تجویز می‌شود.

ملاحظات خاص برای مصرف رانیتیدین

اگر از بیماری های کلیوی رنج می‌برید، در صورت ابتلا به بیماری‌های زخم دوازدهه، زخم معده، رفلاکس معده، ازوفاژیت فرسایشی، و ترشح بیش‌ازحد اسید معده ممکن است پزشک از دُز ۱۵۰ میلی‌گرم یک بار در روز شروع کند و پس از مدتی مقدار مصرفی را به ۲ بار در روز برساند.

مقدار مصرفی برای درمان زخم معده

برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

    برای درمان زخم معده‌: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز.

    مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۱ بار در روز و قبل از خوابیدن.

برای کودکان (۱ ماهه تا ۱۶ ساله)

    برای درمان زخم معده‌: مقدار معمول ۲ تا ۴ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ۲ بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز ۳۰۰ میلی‌گرم در روز است.

    مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: مقدار معمول ۲ تا ۴ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن ۱ بار در روز است. حداکثر مقدار مجاز ۱۵۰ میلی‌گرم در روز است.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه

تأثیرگذاری و بی‌خطر بودن این دارو برای کودکان زیر ۱ ماه تأیید نشده است.

مقدار مصرفی برای درمان بازگشت اسید به مری (ترش کردن)

برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

    مقدار معمول برای درمان بازگشت اسید به مری: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز.

برای کودکان (۱ ماهه تا ۱۶ ساله)

    مقدار معمول برای درمان بازگشت اسید به مری: ۵ تا ۱۰ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن که جمعا باید به ۲ نوبت تقسیم بشود.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه

تأثیرگذاری و بی‌خطربودن این دارو برای کودکان زیر ۱ ماه تأیید نشده است.

مقدار مصرفی برای درمان ازوفاژیت فرسایشی

برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

    برای درمان ازوفاژیت فرسایشی: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۴ بار در روز.

    مقدار مصرفی برای پس از درمان اولیه: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز.

برای کودکان (۱ ماهه تا ۱۶ ساله)

    مقدار معمول برای درمان ازوفاژیت فرسایشی: ۵ تا ۱۰ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن که جمعا باید به ۲ نوبت تقسیم بشود.

مقدار مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه

تأثیرگذاری و بی‌خطربودن این دارو برای کودکان زیر ۱ ماه تأیید نشده است.

مقدار مصرفی برای درمان ترشح بیش‌ازحد اسید معده

برای بزرگسالان (۱۷ تا ۶۴ سال)

    مقدار معمول برای درمان ترشح بیش‌ازحد اسید معده: دُز ۱۵۰ میلی‌گرم ۲ بار در روز. ممکن است در صورت نیاز، پزشک مقدار مصرفی‌تان را افزایش بدهد.

    حداکثر مقدار مصرفی: ۶۰۰۰ میلی‌گرم یا ۶ گرم در روز.

برای کودکان (نوزاد تا ۱۷ ساله)

تأثیرگذاری و بی‌خطربودن این دارو برای کودکان زیر ۱۸ سال تأیید نشده است.

نکاتی درباره‌ی رانیتیدین

رانیتیدین برای درمان کوتاه‌مدت و درازمدت استفاده می‌شود. اگر رانیتیدین را براساس دستورات پزشک مصرف نکنید، می‌تواند عوارض جدی به‌دنبال داشته باشد.

اگر به‌طور ناگهانی مصرف رانیتیدین را متوقف کنید یا باوجود نیازتان، اصلا آن را مصرف نکنید: ممکن است میزان اسید معده‌تان همچنان بالا بماند و درد معده‌تان حتی بدتر بشود.

اگر رانیتیدین را طبق ساعات مشخص مصرف نکنید و به برنامه‌ی مصرف آن بی‌توجه باشید: دارو به‌خوبی عمل نمی‌کند یا حتی به‌طور کامل بی‌اثر می‌شود. برای اینکه رانیتیدین به‌خوبی عمل بکند، باید همیشه مقداری از آن در بدن‌تان باقی بماند.

اگر رانیتیدین را بیش‌ازحد مصرف بکنید: احتمال بیش‌مصرفی (اُوردُز) در اثر مصرف رانیتیدین نادر است. مصرف بیش‌ازحد توصیه‌شده از این دارو می‌تواند موجب بروز علائم بیش‌مصرفی بشود. اگر مقدار زیادی رانیتیدین مصرف بکنید، سطح آن در بدن‌تان به درجه‌‌ی خطرناکی می‌رسد. بیش‌مصرفی رانیتیدین علائمی مانند مشکل در راه‌رفتن و کاهش فشار خون (با علائمی مانند سرگیجه و ضعف) را به‌دنبال دارد. درصورت مصرف بیش‌ازحد با پزشک تماس بگیرید یا به بیمارستان مراجعه بکنید.

اگر یکی از نوبت‌های مصرف رانیتیدین را فراموش کردید: اگر زود یادتان آمد، دارو را مصرف بکنید. اما اگر تنها چند ساعت تا نوبت بعدی مصرف باقی مانده، فقط به‌اندازه‌ی یک نوبت رانیتیدین مصرف بکنید. مصرف دُز دارویی ۲ نوبت در ۱ نوبت می‌تواند عوارض جانبی جدی به‌دنبال داشته باشد.

چگونه می‌توان فهمید دارو مؤثر بوده است: درد معده‌تان کاهش یابد.

ملاحظاتی درباره‌ی رانیتیدین

رانیتیدین چگونه عمل می‌کند؟

رانیتیدین به دسته‌ای از داروها به‌نام مهارکننده‌های گیرنده‌ی هیستامین تعلق دارد. نحوه‌ی عمل این داروها معمولا به یک شکل بوده و برای درمان دسته‌ای مشابه از بیماری‌ها به‌کار می‌روند. رانیتیدین ازطریق کاهش میزان اسید معده، به درمان بیماری های گوارشی کمک می‌کند.

نکات عمومی

    این دارو را با تجویز پزشک مصرف بکنید؛

    این دارو را می‌توانید با غذا یا بدون آن مصرف بکنید؛

    می‌توانید قرص را خرد یا له کرده و مصرف بکنید.

نگهداری

    رانیتدین را در دمای اتاق و دمایی بین ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌گراد نگهداری کنید؛

    رانیتیدین را درمعرض نور قرار ندهید؛

    رانیتیدین را در مکان‌های مرطوب و نمناک مانند حمام نگهداری نکنید.

دریافت مجدد دارو

معمولا پزشک بر روی نسخه‌تان مشخص می‌کند که پس از پایان مقدار مصرفی باید مقدار بیشتری بخرید یا خیر. بنابراین برای دریافت مجدد این دارو از داروخانه نیاز به دریافت مجدد نسخه نیست.

سفر

    زمانی که می‌خواهید سفر بکنید، در حین سفر دارو را در جایی بگذارید که به‌راحتی به آن دسترسی داشته باشید.

    نگران دستگاه اشعه‌ی ایکس فرودگاه نباشید. زیرا به دارو آسیب نمی‌زند.

    شاید نیاز باشد که داروی مصرفی‌تان را به پرسنل فرودگاه نشان بدهید. بنابراین دارو و نسخه‌ی آن همراه‌تان باشد.

    رانیتدین را در داشبورد یا در خوردروی خود رها نکنید. درصورت سردشدن یا گرم‌شدن بیش‌ازحد هوا به دارو آسیب می‌رسد.

نظارت بالینی

در دوره‌ی درمان با رانیتیدین شما و پزشک‌تان باید به‌طور منظم برخی مسائل مربوط به سلامتی را تحت‌نظر داشته باشید تا مشکلی برای‌تان پیش نیاید. یکی از این مسائل عملکرد کلیه‌هاست. باید پزشک آزمایش خون بر روی شما انجام بدهد تا از عملکرد درست کلیه‌ها مطمئن بشود. اگر با مصرف رانیتیدین کلیه‌تان به‌خوبی کار نکند، ممکن است پزشک مقدار مصرفی دارو را کاهش بدهد.

آیا جایگزینی برای رانیتیدین وجود دارد؟

داروهای دیگری نیز برای درمان مشکلات گوارشی وجود دارند. ممکن است برخی از آنها برای شما مناسب‌تر از رانیتیدین باشند. درمورد گزینه‌های درمانی‌ با پزشک مشورت بکنید.

خلاصه

قرص رانیتیدین 150

Ranitidine 150mg

این دارو به صورت قرص‌های روکش‌دار 150 میلی‌گرمی توسط کارخانجات داروسازی روز دارو تولید و به صورت بلیستر‌های 10 عددی در جعبه‌های 100 عددی عرضه می‌گردد.

تعداد در هربسته:

100

تداخل دارویی:

جذب این دارو در حضور آنتی اسیدها کاهش می‌یابد.

به دلیل تغییر pH محیط معده در مصرف همزمان سایر داروها باید احتیاط کرد.

شرایط نگهداری:

دارو را دور از نور و رطوبت ، در دمای زیر 30 درجه سانتی گراد و در جای خشک و خنک نگهداری نمایید. دور از دسترس کودکان قرار دهید. دور از نور و گرما نگهداری کنید. از مصرف قرص های تاریخ گذشته خودداری کنید.

موارد احتیاط:

راهنمایی‌های عمومی برای مصرف صحیح دارو:

در صورتی که سابقه حساسیت یا هر عارضه دیگری در موقع مصرف این دارو یا داروهای دیگر از این خانواده دارید، پزشک یا داروساز خود را مطلع نمایید.

در دوران بارداری و شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت داشتن نارسایی کلیه به پزشک خود اطلاع دهید.

برای حصول نتیجه‌ی بهتر، هر قرص را با یک لیوان پر از آب میل نمایید.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثرات درمانی خود ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز شود. عوارض این دارو بیشتر پس از مصارف طولانی بیش از 10 سال دیده می‌شود و اغلب در مصارف معمول مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند.

در عین حال به محض بروز حساسیت یا هر یک از عوارض زیر با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید:

احساس تنگی نفس یا خس خس سینه ناگهانی.

التهاب پلک، صورت و لب‌ها که ممکن است همراه راش‌های پوستی باشد.

تب یا احساس خستگی.

رانیتیدین (Ranitidine) یک داروی بدون نسخه یا تجویزی است که بیشتر ما آن را می‌شناسیم. این دارو یک مسدودکنندهٔ H۲ (هیستامین-۲) است که میزان اسید تولیدشده توسط معده را کاهش می‌دهد و رانیتیدین بدون نسخه برای پیشگیری و تسکین سوزش سر دل مرتبط با مصرف اسید و ترش کردن معده تأیید شده است. رانیتیدین تجویزشده توسط پزشک نیز همیشه برای علائم متعددی از جمله درمان و پیشگیری از زخم معده و روده و درمان بیماری بازگشت اسید به مری تأیید می‌شد. اما طبق تحقیقات جدید دانشمندان مصرف این دارو خطرناک است. برای آگاهی بیشتر این مطلب به شرح کامل این تحقیقات و نتایج آن پرداخته است.

FDA چه هشداری در مورد رانیتیدین داده است

سازمان غذا و دارو (FDA) به تازگی دریافته است كه برخی از داروهای رانیتیدین، از جمله برخی محصولاتی كه معمولاً با نام تجاری زانتاک شناخته می‌شوند، حاوی یک ناخالصی نیتروسامین به نام نیتروسودی‌متیل‌آمین (NDMA) در مقادیر كم هستند. NDMA بر اساس نتایج تست‌های آزمایشگاهی به عنوان یک ماده‌ٔ احتمالاً سرطان‌زای انسانی طبقه‌بندی شده است. NDMA یک آلایندهٔ زیست‌محیطی شناخته‌شده است و در آب و غذاها از جمله گوشت، لبنیات و سبزیجات در مقادیر کم و بدون خطر یافت می‌شود.

سازمان غذا و دارو از سال گذشته تحقیق در مورد NDMA و سایر ناخالصی‌های نیتروسامین در داروهای فشار خون و نارسایی قلبی به نام مسدودکننده‌های گیرندهٔ آنژیوتانسین را شروع کرده است. در مورد مسدودکننده‌های گیرندهٔ آنژیوتانسین، سازمان غذا و دارو تعداد زیادی فراخوان جمع‌آوری دارو را توصیه کرد، زیرا سطوح غیرقابل قبولی از نیتروسامین‌ها را کشف کرد و حالا در حال ارزیابی است که آیا سطوح پایین NDMA در رانیتیدین خطری برای بیماران ایجاد می‌کند یا خیر. این سازمان غذا و دارو با کسب اطلاعات بیشتر، آنها را منتشر می‌کند و ما آن را در اختیار شما خواهیم گذاشت.

افرادی که رانیتیدین مصرف می‌کنند چه کار کنند

بیماران باید بتوانند مطمئن باشند که داروهای آنها تا جای ممکن ایمن است و فواید مصرف آنها از هر گونه ریسکی برای سلامتشان بیشتر است. اگرچه NDMA ممکن است در مقادیر بالا مضر باشد، اما مقادیری که سازمان غذا و دارو در آزمایش‌های اولیه روی رانیتیدین یافته است نشان داد که این مقادیر به سختی از همان مقداری که در غذاهای معمول پیدا می‌شود، بیشتر است.

با این توضیح و هرچند FDA در حال حاضر فراخوان قطع مصرف رانیتیدین را به افراد نمی‌دهد اما با این حال، بیمارانی که داروی تجویزی رانیتیدین مصرف می‌کنند و مایل به قطع مصرف هستند باید با پزشک خود در مورد سایر گزینه‌های درمانی صحبت کنند. افرادی که رانیتیدین بدون نسخه مصرف می‌کنند نیز می‌توانند از سایر داروهای بدون نسخه‌ٔ تأییدشده برای عارضه‌ٔ خود استفاده کنند؛ هرچند مصرف خودسرانهٔ داروهای بدون نسخه، به ویژه در بارداری هرگز فکر خوبی نیست!

واکنش کشورهای مختلف و شرکت‌های داروسازی چه بود

شرکت داروسازی CVS، آخرین شرکتی است که این داروی سوزش سر دل و معده را به دلیل ترس از سرطان معلق کرد. این کار به دنبال نگرانی در بسیاری از کشورها از وجود ناخالصی‌های موجود در زانتاک و سایر محصولات رانیتیدن صورت گرفته است. این شرکت اعلام کرد: «محصولات برند زانتاک و محصولات رانیتیدن با نام تجاری CVS از بازار جمع‌آوری نشده است و سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) در حال حاضر توصیه نمی‌کند که بیماران از مصرف رانیتیدین خودداری کنند.» شرکت‌های والگرینز، وال‌مارت و رایت اید در ایالات متحده نیز قبلاً تصمیمی مشابه گرفته بودند.

کانادا و فرانسه نیز قبلاً فراخوان جمع‌آوری زانتاک از داروخانه‌ها را اعلام کرده‌اند. شماری از دیگر کشورها از این تصمیم پیروی کرده‌اند. اما ایالات متحدهٔ امریکا و اتحادیهٔ اروپا همچنان در حال تحقیق هستند. مقامات بهداشتی می‌گویند خطری فوری وجود ندارد، اما به بیماران توصیه شده است که با پزشکی که می‌تواند جایگزین‌های رانیتیدین را تجویز کند، مشورت کنند.

بنگلادش ممنوعیت موقتی برای واردات، تولید و فروش رانیتیدین را در حینی که ارتباط آن را با سرطان بررسی می‌کند، صادر کرد. بیشار شرکت‌های داروسازی دیگر نیز در حال فراخوانی محصولات حاوی NDMA هستند و جمع‌آوری این داروها در استرالیا، اتریش، بلژیک، کانادا، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، فنلاند، آلمان، مجارستان، مقدونیهٔ شمالی، پرتغال، اسلواکی، اسلوونی، سوئد، سوئیس و امریکا در جریان یا تحت بررسی است.