ریشه های افراط گرایی و آینده سیاسی خاورمیانه
همانطور که فواد عجمی در سال ۲۰۰۳ گفته بود که مشکلات خاورمیانه تمام شدنی نیست. آرامش و صلح پایدار در خاورمیانه به خواب و خیال شباهت دارد. جهل و تعصب و عدم توسعه یافتگی سیاسی و فرهنگی و ترویج ایدئولوژی های خشونت آمیز آمیخته با مذهب از بخش عمده خاورمیانه جهنمی بزرگ ساخته است که به این سادگی رهایی از هزینه های آن ممکن نیست. هزینه ای که جهالت و تعصب بخشی از جامعه و اختلافات فرقه ای تاریخی آن و دخالتهای نا متوازن خارجی آن را ایجاد کرده است. مردم هر روز را که شروع می کنند انتظار شنیدن اخبار ناگوار از منطقه خاورمیانه را دارند اخبار انفجار و حمله و تخریب خبرهای خیلی عادی خاورمیانه شده است.
ما همیشه دست‌هایمان را مشغول نگه داشته‌ایم ، این چیز جدیدی نیست. دست‌های انسان همیشه مشغول بوده است. اگر والدین زمانی مشغول بافندگی و ورق‌زدنِ روزنامه بوده‌اند ، اکنون مشغول انگشت‌زدن به صفحه‌نمایش گوشی‌ها و وب‌گردی هستند.عصر جدیدِ اینترنت ، گوشی‌های هوشمند و رایانه‌های شخصی تأثیراتی بنیادین بر هویت ما و چگونگی ارتباط ما با یکدیگر داشته است. به نظر می‌رسد در سایۀ فناوری دیجیتال که تاروپود زندگی روزمره را شکل می‌دهد ، مرزهای قدیمیِ زمان و مکان از بین رفته است. می‌توانیم بی‌درنگ با فواصل خیلی دور و خیلی نزدیک ارتباط برقرار کنیم؛ مثلاً با خویشاوندان خود در قاره‌ای دیگر تماس اسکایپی داشته باشیم یا به همکلاسی خود در نیمکت کناری پیامک بفرستیم. ویدئوها و عکس‌ها به‌محض لمس‌کردنِ صفحه‌نمایش ، روانۀ دنیای وب می‌شوند و رسانه‌های اجتماعی جزئیات ریزِ زندگی عمومی و خصوصی افراد را منتشر می‌کنند. در قطار ، اتوبوس ، رستوران و خودرو ، کار مردم همین شده است: انگشت‌زدن به گوشی ، صحبت‌کردن با گوشی ، وب‌گردی ، کلیک‌کردن و انگشت‌کشیدن روی صفحه‌نمایش.
گذرانِ زندگی از راه هنر همیشه سخت بوده و هنوز هم سخت است. کتاب فروپاشیِ فرهنگ ، اثر اسکات تیمبرگ ، با روایتی شخصی و تلخ از رکودِ بزرگ آغاز می‌شود. تیمبرگ ، خبرنگارِ هنریِ نشریۀ لس‌آنجلس‌تایمز بود ، در سال ۲۰۰۸ از این نشریه اخراج می‌شود.
کسب و کارهای نوپا (استارت‌آپ‌ها) به زعم اریک، عبارت هستند از نهادهایی که توسط کارآفرینان به منظور کمک به خلق تولیدات و خدمات جدید، در شرایط عدم اطمینان فزاینده به وجود می‌آیند (Eric, 2011).