خداوندا !

 به اصحاب قدرت بیاموز
که گردش نخبگان برای همه است از جمله شخص خودشان .
خداوندا آنان به «درد تکلیف» مبتلا هستند ، درمانی باش بر درد آنان . دردشان را ریشه کن فرما .
به آنان بیاموز حتی اگر خودشان فاسد نباشند ، اطرافیان شان به فساد کشیده خواهند شد .
توانایی به آنان بده که بگذارند و بگذرند .

 به نخبگان معرفت بیاموز

که مقالات آی اس آی ( ISI ) آنان چیزی از درد مردم کوچه و بازار حل نمی کند .
به آنان کمک کن ، تا سرشان را از کتاب و کلاس فراتر بیاورند و لحظه ای همدرد مردم کردستان و بوشهر شوند .
به آنان بیاموز اگر خود درد جامعه را نداشته باشند ، دانش آموختگانی خودخواه و بی تفاوت را تحویل جامعه خواهند داد .
به آنان دردهای زمینی را بچشان

 به صاحبان منزلت و سلبریتی ها بیاموز
که این آبرو و اعتبار را می توانند برای تغییرات اجتماعی اهرم کنند .
موضوعاتی چون آب ، زناشویی ، دروغ ، بیکاری و بیکارگی جامعه ما را رنج می دهد ، برای مقابله با آن نیازمند همیاری اجتماعی هستیم ، آنان می توانند عمود خیمه این جنبش اجتماعی باشند .
به آنان بیاموز سالها پیش سلبریتی هایی بوده اند اکنون هم جسمشان هم نامشان زیر خاک مدفون شده اند .
به آنان علاوه بر محبوبیت اجتماعی ، مسوولیت اجتماعی ببخش .

مهربانا !

 به صاحبان شریعت و روحانیون ما بیاموز
که ما انتظار داریم آنان طبیب ما باشند . روح ما نیازمند التیام و درمان است .
گرفتار شدن آن در امور اجرایی باعث نشود که شغل اصلی خود یعنی طبابت روح را کنار بگذارند .
آنان را از شر دنیا حفظ کن . آگر از طبیب بوی دنیا برخیزد ، از مریض نوای الرحمان برخواهد خاست .
به آنان طیب بودن و شوق طبابت عطا فرما .

 به صاحبان ثروت ما بیاموز

 تفاوت است بین ثروت آفرینی و ثروت اندوزی .
اولی عبادت است و نیکویی و دومی خودخواهی است و حرص خوارگی .
به آنان بیاموز کاسب و کارآفرین حبیب خداست به شرط آنکه ثروت آفرینی کند و نه ثروت اندوزی .
به آنان علاوه بر لذت خوردن و پوشیدن ، لذت خوراندن و پوشاندن را نیز بیاموز .

مهیمنا !

 به کارگزاران نظام این هوشمندی را عطا کن که از بین هزاران موضوعی که با آن روبرو هستند ، بتوانند 5 مساله کلیدی را شناسایی کنند . و به آنان این شجاعت را بده که به فکر «رای دوره بعد خود» نباشند . کار را برای تو انجام دهند و نه رای دوره بعدشان . این «رای دوره بعد را» از خاطر آنان ببر .

مهربان خداوندا !

 من از همه محتاج ترم و درمانده تر . از همه بیشتر گرفتار خودخواهی ، ناکارآمدی ، توجیه و تنگ نظری و . . .
تمام آنچه در دعاها و درخواست های قبلی برای دیگران خواسته ام برای خویش نیز خواهانم .
آنان را به من ارزانی دار .

پروردگارا !

 ما به مقلب القلوبی تو دل بسته ایم و به محول الحولی ات چشم دوخته ایم . قلب و چشم ما را ناامید برنگردان .
به ما بیاموز که باید برای هر دعایمان دست به کار شویم و خود نیز کاری کنیم .
بیاموزان که بعد از هر دعا باید به امید تو برخاست و با اتکال به تو به سوی تمام آنچه خواسته ایم حرکت کنیم .