در سال 1621  جشنی 3 روزه برگزار می شد و بوقلمون که امروزه غذای اصلی روز شکرگزاری است در میان غذاها جایی نداشت. در آن وقت برای جشن شکرگزاری غاز، خرچنگ، ماهی و آهو سرو می شد.

یکی از زائران بنام ادوارد وینسلو در نامه ای که درباره جشن شکرگزاری به دوست خود نوشته بود اشاره کرده که قبل از شام بوقلمون شکار کردیم.

نظریه ای دیگر می گوید که انتخاب بوقلمون بعنوان شام روز شکرگزاری الهام گرفته از شام ملکه الیزابت اول است که در حال خوردن شام بود که به او خبر دادند کشتی های اسپانیایی که بقصد حمله به انگلستان عازم بودند در دریا غرق شده اند و ملکه الیزابت که بسیار خوشحال شده بود خداوند را شکر کرد.

برخی دیگر عقیده دارند چون بوقلمون وحشی پرنده بومی آمریکای شمالی است، انتخاب طبیعی بعنوان شام شکرگزاری توسط ساکنین آمریکا در گذشته بوده است.