کسب و کار الکترونیک یک الزام در تجارت جهانی
کسب و کار الکترونیک به عنوان یکی از زیر زیرمجموعههای فناوری اطلاعات و ارتباطات در دهه گذشته رشد بالایی را تجربه کرده است. به طوری که رویکرد سیاست اکثر موسسات تجاری در پذیرش و به کارگیری کسب و کار الکترونیک در جهت ورود به بازارهای جهانی و جذب مشتریان جدید و موثر و کارا در این راستاست.
کسب و کار الکترونیک
کسب و کار الکترونیک تعاریف متعددی دارد که در زیر به برخی از آنها اشاره میشود:
- کسب و کار الکترونیک وسیلهای که مسیر رسیدن بنگاهها به بازار را هموار میسازد. مسیری که مشتریان در آنجا اقدام به خرید کالا و خدمات میکنند؛
- کسب و کار الکترونیک وسیلهای است که به استفادهکنندگان آن امکان رسیدن به مشتریان موثر و کارآمد را فراهم میسازد؛
- کسب و کار الکترونیک توانایی هدایت تجارت از طریق شبکههای الکترونیک نظیر اینترنت و شبکه جهانی است.
تجارت الکترونیک
براساس تعریف دفتر توسعه جامعه اروپا (OECD) به طور کلی تجارت الکترونیک، معاملات را در ارتباط با فعالیتهای تجاری افراد و سازمانها شکل میدهد. این فعالیتها براساس پردازش و انتقال اطلاعات دیجیتالی (متن، صدا و تصاویر) مبتنی هستند.
تجارت الکترونیک، به مجموعه فعالیتهای اطلاق میگردد که مستقیماً به وسیله ارتباطات الکترونیکی (شبکهای) پشتیبانی میشود.
تفاوت کسب و کار الکترونیک و تجارت الکترونیک
کسب و کار الکترونیک به مفهوم کلی شامل به کارگیری فناوریهای جدید برای برقراری ارتباطات زنجیرهای بین سازندگان، فروشندگان، عرضهکنندگان و به طور کلی ارایهدهندگان کالا و خدمات از یک سو و خریدار و مصرفکننده و یا به طور کلی مشتری از سوی دیگر است و نتیجه آن اتخاذ تصمیمهای بهتر، بهینهسازی کالا و خدمات، کاهش هزینهها و گشودن کانالهای جدید است. ولی تجارت الکترونیک به هر شکلی از نقل و انتقالات در تجارت اطلاق میشود که در آن طرفین، بیشتر از طریق الکترونیکی با یکدیگر در تماس هستند تا از طریق نقل و انتقالات فیزیکی. به عبارت دیگر، تجارت الکترونیک زیرخبشی از کسب و کار الکترونیک در سازمانها است، زیرا در کسب و کار الکترونیک، شکل الکترونیکی کلیه فرایندهای کسب و کار سازمان از قبیل تولید، تحقیق و توسعه امور اداری، مالی، مدیریت نیروی انسانی، پشتیبانی و تجارت مطرح است. در حالی که در تجارت الکترونیک تنها فرآیند تجارت سازمان به صورت الکترونیک یک جزء بنیادی از کسب و کار الکترونیک به حساب میآید.
کسب و کار الکترونیک باعث میشود تا فرایندهای تجارت، روابط و داد و ستد جهانی گردد. محیط تجاری شرکت، ممکن است، شامل یک شبکه جهت دسترسی به سازمانهای عمومی یا شبکههایی که با محافظت خاص برای دسترسی افرادی خاص طراحی شده و یا حتی شبکه داخلی باشد که برای دسترسی افراد و کارمندان داخل شرکت طراحی شده است.
کسب و کار الکترونیک تنها قرارداد یک صفحه شبکهای نیست. بلکه محیط مدلهای تجاری اعم از تجارت با کارمندان، مشتریان، تامینکنندگان و شرکا است. (سرمد، 1382، ص3)
انواع کسب و کار الکترونیک
کسب و کار الکترونیک بسته به اینکه طرفهای معامله سازمانها یا افراد باشند به انواع زیر تقسیم میشوند. در اینجا روابط بر مبنای اهداف تجاری شکل میگیرد.
واحد تجاری با واحد تجاری (BUSINESS TO BUSINESS=B2B)؛
واحد تجاری با مصرفکننده (CONSUMER= B2C BUSINESS TO)
مصرف کننده با مصرف کننده (CONSUMER TO CONSUMER= C2C)
واحد تجاری با دولت (BUSINESS TO GOVERNMENT= B2G)
دولت با واحد تجاری (GOVERNMENT TO BUSINESS-G2B)
معایب کسب و کار الکترونیک
مساله امنیت، امکان ورود به سیستمهای شما از طریق آدرس پست الکترونیکی، سایت شبکه و دستیابی به اطلاعات مالی و غیره؛
اختلال در برنامه کاری در صورت خرابی سیستم؛
از دست دادن کنترل؛
مشکلات و هزینههای به روز بودن با فناوریهایی که به سرعت پیشرفت میکنند.
چارچوب تحلیلی
گسترش و نفوذ هر فناوری بستگی به چند عامل نظیر منافع بالقوه فناوری، ظرفیت جذب بنگاهها دارد. منافع بالقوه نه تنها به تولیدکنندگان کالاها و خدمات میرسد که از فناوری جدید استفاده میکنند، بلکه مصرفکنندگان آن کالاها و خدمات نیز از آن بهرهمند میشوند. برای مثال، رشد سریع اینترنت باعث میشود هم عرضهکنندگان و هم مصرفکنندگان از مطلوبیت بیشتری برخوردار گردند.
پذیرش فناوری کسب و کار الکترونیک تابعی ازچندین عامل است. این عوامل در اکثر مواقع اثر تقویتکننده دو جانبهای (متقابلی) بر یکدیگر دارند.
ملاحظات بینالمللی شامل صادرات، واردات فناوری و... است در تعامل با کسب و کار الکترونیک، اثر تقویتکننده بر یکدیگر دارند. در این حالت بنگاه در سطح بینالمللی با پذیرش کسب و کار الکترونیک واردات و صادرات خود را بر مبنای اصول استاندارد کسب و کار الکترونیک شکل میدهد. از سوی دیگر قرار گرفتن کالا و خدمات در فضای تجارت الکترونیکی موجب حذف فاصله بین مبدا و مقصد کالاها و خدمات میگردد و تغییرات اساسی در بازارهای هدف به وجود میآورد. موفقیت در این فرایند، منوط به مدیریت کارا و حرفهای است. مدیریت حرفهای با درک و شناخت از فضای ارتباطات بینالمللی، شیوههای کسب و کار الکترونیک را متناسب با ملاحظات بینالمللی تطبیق میدهد. از سوی دیگر، مدیریت حرفهای با تجارت مدرن روابط غیرمعمول را تصحیح میکند.
حجم عملیات، اثرات دو سویهای را بر کسب و کار الکترونیک دارد. از آنجایی که استفاده از کسب و کار الکترونیک باعث دستیابی به انبوهی از مشتریان با سلایق مختلف میگردد. لذا بنگاههای فعال در امر تجارت بینالمللی با گسترش ظرفیت تولیدی و تنوع بخشی به تولیدات کالا و خدمات سعی در جذب مشتریان بیشتر است.
یکی از شرایط مهم دیگر در کسب و کار الکترونیک وجود شبکه ارتباطی قوی همراه با اطمینان بالاست. دسترسی به پهنای باند بالاتر در اختیار هیچ کدام از بنگاهها نیست. پنهای باند قسمتی از زیرساختهای نهادینه شده توسط دولت است. هر قدر این پهنا بالاتر باشد، حجم و سرعت اطلاعاتی که رد و بدل میکند بیشتر خواهد بود. از این رو با در نظر گرفتن نقش مهمی که این عامل میتواند در موقعیت خدمات شبکه با توان بالا داشته باشد، خصوصیسازی و مقرراتزدایی خدمات ارتباطی به منظور افزایش کارایی در سیستم مخابرات در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته مورد تاکید قرار میگیرد. متغیرهای رفتاری نظیر میزان مهارت نیروی انسانی بنگاهها، حجم سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه و نرخهای دستمزد، از عوامل مهمی هستند که در پذیرش کسب و کار الکترونیک توسط بنگاهها موثرند. هر قدر بنگاه تجاری در سطح بینالمللی از نیروی انسانی متخصص بیشتری برخوردار باشند و منابع بیشتری را به سرمایهگذاری تخصیص دهد، موقعیت بهتری در جذب و پذیرش کسب و کار الکترونیک دارد.
همچنین دستمزدهای بالا همیشه انگیزه عمدهای برای نیروی کار جهت افزایش کارایی و نوآوری به حساب میآید. در نتیجه به کارگیری کسب و کار الکترونیک منافع متعددی را به دنبال دارد. علی رغم اینکه بسیاری از منافع موجود در شکل یک ذکر گردید، بسیاری از بنگاهها به دلیل پایین بودن هزینه مشارکت را قبول میکنند اینترنت باعث ارزانی دسترسی به اطلاعات و بازارهای جهانی میشود. این عامل موجب میگردد سرعت عمل در بازارهای چند منظوره که برای تولید کالاها و اطلاعات است، بالا برود. به طور بالقوه شکل تازهای به سازماندهی زیرساخت مشاغل موجود میبخشد و با ارزشگذاری مجدد، راه را برای انجام معاملات تجاری باز میکند و با مهندسی مجدد بازرگانی محدودیتهایی که به طور سنتی تولیدکنندگان را از مشتریان جدا میساخت رها میسازد.
از سوی دیگر، فعالیتهای منفصل و جدا از هم نظیر سفارش، پرداخت و خدمات بعد از فروش، ممکن است به یک فرآیند واحد ادغام شده و باعث کاهش هزینههای اعتباری گردد. نتیجه چنین فرایندی منتهی به افزایش کارایی و رقابتپذیری در بین بنگاههای صادراتی است.
شیوههای کسب و کار الکترونیک
به طول کلی سه شیوه معاملات کسب و کار الکترونیکی وجود دارد: LINE OFF= در این شیوه بنگاهها برای انجام فعالیتهای تجاری از سیستم پست الکترونیکی استفاده میکنند.
ON LINE= در این شیوه & بنگاهها از طریق «تعیین کننده متحدالشکل منبع»
(UNIFORM RESOURCE LOCATOR= URL) اقدام به معاملات تجاری میکنند. URLها آدرسهایی هستند که ساختار آنها برای همه رایانهها یکسان است و به وسیله آن میتوان به منبع مورد نظر دست یافت (اسنل، 1379، ص77). دروازه شبکه (PORTAL) یک صفحه شبکه است که در آن لینکهایی برای رفتن به سایتهای محتوی اخبار مربوط به موضوعهای مختلف وجود دارد. این صفحات دارای تعداد زیادی آدرس با موضوعهای مختلف هستند. (اسنل، 1379، ص97). خدمات دروازه شبکه اغلب شامل موتورهای جستجوگر، پست الکترونیکی، چت، نقشهها، فروش و گزینههای دیگری برای مشتریان است. در واقع دروازههای شبکه هدفی برای تبلیغات و بازاریابی هستند. مزایای استفاده از کسب و کار الکترونیک:
نزدیک شدن ارتباطات؛
دستیابی به بازارهای جدید؛
افزایش میزان فروش و سود؛
حذف هزینههایی مانند تهیه کاغذ، چاپ، بروشور و کاتالوگ؛
کاهش هزینههای معاملاتی و تدارکاتی؛
بهبود مدیریت بر روابط مصرفکننده، عرضهکننده و کارکنان؛
کاهش آلودگی محیط زیست، ترافیک و ازدحام.
هند
لعل (2002) به منظور ارزیابی رابطه بین کسب و کار الکترونیک و صادرات، مطالعهای را در هند انجام داده است. در این مطالعه 51 بنگاه تجاری در سه گروه غیرصادراتی، صادراتی و صرفاً صادراتی با توجه به شاخصهای زیر مورد بررسی قرار گرفته است:
شیوههای کسب و کار الکترونیک؛
میزان مهارت نیروی کار شاغل در بنگاهها؛
فناوری مورد استفاده در بنگاهها؛
بهرهوری نیروی کار بنگاهها.
وی در این تحقیق انگیزه صادراتی را تابعی از عوامل فوق قرار داده و به نتایج زیر رسیده است:
بنگاههایی که رویکرد صادراتی دارند برعکس بنگاههای غیرصادراتی در معاملات تجاری بیشتر از شیوه دروازه شبکه به جای شیوه سنتی OFF-LINE استفاده میکنند.
میزان حجم فروش بنگاههای صادراتگرا بیشتر از بنگاههای غیرصادراتی بوده و در این بنگاهها میزان فروش انجام شده توسط شیوه دروازه شبکه به مراتب بالاتر از سایر روشهاست.
میزان تخصص و بهرهوری نیروی کار در بنگاههای صادراتگرا نسبت به بنگاههای غیرصادراتی در سطح بالایی قرار دارد. بیشترین میزان بهرهوری نیروی کار در سه گروه بنگاهها مربوط به شیوه دروازه شبکه از کسب و کار تجارت الکترونیک است. همچنین نیروی کار متخصص در بنگاههای صادراتگرا بر شیوه دروازه شبکه متمرکز شدهاند. این در حالی است که در بنگاههای غیرصادراتی شیوه کسب و کار الکترونیک بیشترین نیروی کار متخصص را جذب کرده است.
نتیجهگیری
با توجه به چارچوب تئوریک مطرح شده و بررسی تجربه هند از کسب و کار الکترونیک برای افزایش انگیزه صادراتی پیشنهادات زیر برای بنگاههای تجاری فعال در امور بازرگانی به بنگاههای بینالمللی توصیه میشود. ورود به سازمان تجارت جهانی و قرار گرفتن در وضعیت رقابتی امری دوریناپذیر است. از این رو استفاده از فناوریهای نوین تجاری در بنگاههای صادراتی مورد تاکید قرار میگیرد.
از آنجا که موفقیت در کسب و کار الکترونیک نیازمند توجه به عوامل جانبی و تاثیرگذار بر آن است. لذا مدیریت حرفهای و به کارگیری نیروی کار متخصص برای تقویت کسب و کار الکترونیک برای بنگاهها توصیه میشود.