️اصلاحات اقتصادی به‌ نوعی همانند انتخاب در دو بده - بستان یکی در عرض جغرافیا و دیگری در طول تاریخ است. از یکسو سیاست‌گذاران اقتصادی باید قادر باشند منافع گروه‌های قلیل، اما ذی‌نفع را قربانی کنند و منافع اکثریت فاقد نفوذ را بر آنان ترجیح دهند. از سوی دیگر اصلاحات اقتصادی نیازمند نوعی پرداخت هزینه امروز برای دستیابی به عافیت فردا است.

 ️سال‌های سال است که دولت‌ها بر تثبیت قیمت حامل‌های انرژی و ارز در شرایط تورمی پافشاری کرده‌اند. این سیاست‌ها که حتی در یک آینده میان‌مدت قابل‌استمرار نیست، نشان می‌دهد دولت‌ها قادر به یک تخصیص بین نسلی نیستند و منافع آینده را فدای امیال امروز کرده‌اند.

 ️سیاست‌های سرکوب مالی و جیره‌بندی اعتبارات نیز مصداق دیگری از سیاست‌هایی است که قربانیان خود را از بین سپرده‌گذارانی می‌گیرد که به ناچار مجبورند منافع خود را در مقابل تبانی بانک‌ها با یکدیگر یا تبانی بانک‌ها با نهاد سیاست‌گذار دریافت نکنند. جنگی که پیروز واقعی آن وام گیرندگانی هستند که طرح‌های خود را بدون توجیه اقتصادی با حداقل نرخ سود به بانک‌ها تحمیل کرده‌اند و حتی از بازپرداخت اصل وام نیز خودداری می‌کنند.

 ️اقتصادهایی که برای سال‌ها در ناکارآمدی فرورفته‌اند، نیازمند تصمیمات بس سخت و سرنوشت‌ساز هستند. در واقع برای حل مشکلات اقتصادی هیچ‌گونه راه‌حل ساده‌ای وجود ندارد و اگر سیاست‌گذار همچنان بخواهد منافع کوتاه‌مدت یک گروه قلیل را بر منافع بلندمدت اکثریت مردم مرجح بداند، نمی‌توان برای عبور از بزنگاه فعلی امیدی داشت.