‌1 نگویید من «خرابكار» هستم. لازم نیست بگویید همیشه در موقعیت‌های خوب كار اشتباه انجام داده ام كه الان وضعم این است.

2 نگویید من «عامل تغییرات» هستم. كسی كه شما را استخدام كند، انتظار دارد بازوی او باشید.

3 نگویید «استاد حل مشكل» هستم. مشكل را حل كنید، دیگران از شما تعریف می‌كنند.

4 نگویید «خلاق» هستم؛ نشان بدهید كه چه چیزی خلق كرده اید.

5 نگویید «مشهور» هستم. اگر باشید، حتما شهرت شما به گوش طرف مقابل رسیده است.

6 نگویید من «رهبر» هستم. اگر رهبر باشید، دیگران خودخواسته به دنبال‌تان حركت می‌كنند.

7 نگویید «عضو» فلان گروه‌ام یا بهمان جا درس خوانده‌ام. اینها بخش مهمی از سرگذشت شما هستند، اما شما چه نقشی در آن گروه داشته اید. این داستان شماست.

8 نگویید «نویسنده/كارگردان/طراح وب و ...» هستم. به جای فهرست كردن تخصص‌ها، بگویید از دانش‌تان چگونه می‌توانید استفاده كنید. شنیده‌اید كه می‌گویند همه كاره‌ هیچ كاره است!

9 نگویید «پر كار» هستم. كار زیاد وقتی ارزشمند بود كه ماشین‌ها این همه پیشرفت نكرده بودند. امروز، شیوه تفكر شما ارزشمند است و كسی كه می‌خواهد از شما استفاده كند، بیشتر نیازمند دقت و خوش فكری شما در كار است.

  نگویید همه از همكاری با من«سود» برده اند. قرار نیست ارزش حضورتان را تا حد چند برگ اسكناس پایین بیاورید. شما باید قهرمان داستان كشف و خلاقیت و نوآوری باشید، پس درباره شخصیت خودتان حرف بزنید، نه درباره پول.