بررسی عوامل موثر بر پذیرش فناوری­های کسب و کار الکترونیکی در شرکت­های نوپای مبتنی بر فناوری­های نوین

شرکت های بزرگ و کوچک در سراسر دنیا از اینترنت و فناوری های کسب و کار الکترونیکی برای انجام تجارت بهره می برند. کسب و کار الکترونیک عبارتست از کاربردی کردن کلیه سیستمهای اطلاعاتی برای تقویت و کنترل فرآیندهای کسب و کار. امروزه این فرآیندها با استفاده از تکنولوژی‌های مبتنی بر وب توسعه می‌یابند. کسب و کار الکترونیکی در یک تعریف ساده واژه‌ای به معنی انجام کسب و کار با استفاده از ارتباطات راه دور و ابزارهای مرتبط است. تجارت الکترونیک از این دست دارای مفهومی کوچکتر و محدودتر نسبت به کسب و کار الکترونیکی است. در تجارت الکترونیک حتماً باید بین دو طرف پول رد و بدل شود ( تا به مفهوم تجارت برسیم ) ولی در کسب و کار الکترونیک لازم نیست پولی مبادله گردد. به عنوان مثال دادگاهی که در آن محاکمه از طریق فضای اینترنتی انجام میگردد کسب و کار الکترونیک محسوب می‌شود. برخی نیز کسب و کار الکترونیک را ترکیبی از تجارت الکترونیک، هوشمندی شرکتها، مدیریت ارتباط با مشتری، مدیریت زنجیره تامین و برنامه ریزی منابع شرکت می‌دانند. با توجه به اهمیت فناوری های کسب و کار الکترونیکی در بهبود عملکرد و کاهش هزینه های کسب و کارهای نوپا در این تحقیق بدنبال بررسی عوامل موثر بر پذیریش فناوری های کسب و کار الکترونیکی در شرکت های نوپای مبتنی بر فناوری های نوین هستیم. به منظور دستیابی به این هدف با تدوین ابزار اندازه¬گیری به مشاهده متغیرهای کمی پرداخته شد. همچنین متدولوژی تحقیق از نوع مدل معادلات ساختاری است که یکی از انواع روش های تحقیق توصیفی (غیر آزمایشی) و از نوع همبستگی است. نتایج نشان می دهند عوامل: منافع ادراک شده، مزیت نسبی، سازگاری، حمایت مدیریت، شایستگی های سازمانی، فشارهای بیرونی، منابع مالی بر پذیریش فناوری های کسب و کارهای الکترونیکی تاثیر دارند. کلید واژگان: فناوری های کسب و کارهای الکترونیکی، پذیرش، شرکت های نوپای مبتنی بر فناوری های نوین