شناخت پدیده غلبه بر اضطراب و کمروئی وخجالت به هنگام سخن گفتن

 همیشه وقتی قرار است به مقوله‌ی سخن گفتن در حضور دیگران بپردازیم اولین مسأله‌ای که تقریباً مانعی است برای رسیدن به این منظور، اضطرابی است که در این هنگام ایجاد می‌گردد. ترس و دلهره‌ای که باعث عدم توانایی ما به هنگام سخن گفتن می‌شود. نکته‌ی قابل توجه آن است که اینقدر فشار عصبی و حمله‌ی روانی این قضیه در برخی مواقع شدید است که حتی فردی که دچار چنین مشکلی می‌شود تصمیم می‌گیرد دیگر به هیچ وجه خود را در معرض چنین شرایطی قرار ندهد و دیگر اصلاً در موقعیتی قرار نگیرد که مجبور باشد در حضور دیگران سخن بگوید و در چنین لحظاتی سعی می‌کند به دلایلی حتی غیر موجه از حضور در جلساتی این چنین خودداری ورزیده و غایب گردد که البته در بسیاری موارد نیز باعث از دست رفتن موقعیت هایی می‌شود و چنین مشکلی باعث عدم رشد و پیشرفت در زندگی نیز می‌تواند باشد.

وقتی از افرادی که با چنین مشکلاتی روبرو می‌باشند می‌پرسی که آیا تا به حال به خاطر عدم توانایی لازم به هنگام سخن گفتن در حضور دیگران چی‍زی را و موقعیتی را از دست داده‌ای یا نه؟

 بسیاری پاسخ می‌دهند شاید موردی را از دست نداده باشیم اما قطعاً موارد و چیزهای زیادی را می‌توانستیم بدست آوریم که به خاطر عدم توانایی در سخن گفتن از آنها محروم گشته‌ایم و این دقیقاً یعنی چیزی را نتوانسته‌ایم به دست آوریم و یعنی از دست داده‌ایم.

 نکته ­ی مهم آن است، عزیزانی که ازچنین مشکلی رنج برده و متحمل مشکلات بی شماری شده اند نباید این معضل را مسأله‌ای منحصر به فرد در خود بدانند و این گونه نیست که فقط ایشانند که به هنگام سخن گفتن در حضور دیگران انگار دنیا روی سرشان خراب شده و حاضرند هر کاری کنند که از چنین شرایطی خلاص شوند.

 همه‌ی ما انسان ها از اینکه قرار باشد مورد ارزیابی و قضاوت دیگران قرار بگیریم می‌هراسیم و نگران می‌شویم که مبادا قضاوت و ارزیابی دیگران از ما منفی باشد و نظر آنان نسبت به ما منفی گردد.

غرض آن است که بگویم ترس از سخن گفتن در حضور دیگران مانند همه‌ی ترس هایی این چنین، ترس از موقعیت است و این خیلی ارتباطی به مسایل شخصی ما نخواهد داشت. در حقیقت تا انسان، انسان است و آدمی، آدم و تا کمال ­طلبی و ایده‌آل گرایی در او وجود دارد و تا پوست و رگ و خون و احساس در او هست چنین اضطراب هایی نیز به همراه او خواهد بود. اما هدف ما آن است که بتوانیم با برخوردی منطقی، اصولی و به دور از توهم ذهنی این مشکل را به حداقل رسانده و آن را مدیریت کنیم تا نتواند توانایی‌های ما را نیز تحت‌الشعاع خود قرار دهد..