زبان­شناسی متن از مباحث مهم نظریه­ی ترجمه است و پژوهشگران بسیاری کوشش کرده­اند، نظریات این رشته را در مطالعه­ی ترجمه به‌کارگیرند.یوسف نور عوض نیز، در «علم النص ونظریة الترجمة»، کوشیده تابا بیان تاریخچه­ای مختصر از زبان­شناسی متن ومطالعات ترجمه، ارتباط این دو رشته را با یکدیگر شرح دهد ونظریه­ی خود را که برمبنای همین ارتباط بناشده، مطرح کند. وی در متون سه ­نوع معنا قائل است: منطقی، بیانی وبدیعی؛ که باتوجه به کمیت این معانی، متن­ها نیز سه دسته­اند: متون ادبی، غیرادبی و مختلط که براساس تفاوت­های این گونه­ها، باید راهکار ترجمه­ای مناسبی برای برگردان آن، در پیش‌گرفت. نوشته­ی حاضر با شیوه­ی توصیفی-تحلیلی، قصد دارد شکل ومحتوایاین کتاب را، بررسی ومیزان تحقق اهداف آن را مشخص کندو تطابق محتوای این اثر را با سرفصل دروس رشته­ی زبان وادبیات عربی بسنجد.
مهم­ترین دستاوردهای این پژوهش عبارتست از: قدمت زمان تألیف کتاب نسبت به رشته مطالعات ترجمه، عدم جامعیت ودر برنگرفتن تمامی مطالب مذکور در سرفصل، که سبب شده این کتاب مدخل جامعی در مطالعات ترجمه ومنبع اصلی مناسبی برای دروس مرتبط با نظریه­ی ترجمه در زبان عربی نباشد؛ از مزیت­های نوشته می­توان به ایده و چهارچوب نظری جدید آن، اشاره کرد.