یک تکنیک دردناک

نوشتن روی سنگ قبر!

نیچه پیشنهاد کرده است: اگر می‌خواهید زندگی راستین خودتان را آغاز کنید، خود را در یک آزمایش خیالی و ذهنی قرار دهید که در آن، فرشته مرگ در برابر تو حاضر می‌شود و می‌گوید فقط و فقط این فرصت را داری که نوشته روی سنگ قبرت را بنویسی و به محض این‌که آن را نوشتی، قبض روح می‌شوی؛ هر چه می‌خواهی بنویس ولی به این صورت:

در قسمت اول جملات خود، آرمان‌هایتان را و در قسمت دوم واقعیت زندگی‌تان را بنویسید، مثلا بنویسید در اینجا کسی آرمیده است که می‌خواست با همه مهربان باشد (یعنی آرمانش این بود) اما دست به قتل زد (یعنی واقعیت زندگی‌اش این شد)؛ یا می‌خواست 1000 شغل ایجاد کند اما هیچ‌گاه دست به کارآفرینی و توسعه نزد. یا می‌خواست زندگی 200 کارتن‌خواب را سامان بخشد اما آنقدر سرگرم جمع آوری ثروت شد که فرصت نیافت.

بعد نیچه می‌گفت که روی قسمت دوم جملات خود - یعنی روی قسمتی از جملات که واقعیت زندگی است- خط بکشید و از این لحظه به بعد طبق قسمت اول جملاتتان - یعنی طبق آرمان‌هایتان- زندگی را آغاز کنید.

این‌گونه بود که نیچه می‌گفت «هر که سنگ روی قبر خود را بنویسد، زندگی واقعی را آغاز کرده است.» یعنی کاری به این نداشته باشیم که تاکنون و در سالیان گذشته واقعیت‌های زندگی با آرمان‌های زندگی ما فاصله داشته است، باید همه را کنار بگذاریم و بگوییم از این لحظه به دنیا آمده‌ایم و با آرمان‌هایمان زندگی کنیم. باید به یاد مرگ باشیم تا بتوانیم چنین کاری بکنیم.

وی می‌گفت؛ «مرگ پایان زندگی است، ولی مرگ‌اندیشی آغاز آن.»

تحلیل و تجویز راهبردی:

در مدیریت راهبردی مفهومی داریم به نام آغاز از پایان! این مفهوم می‌گوید برای آن‌که امروز بدانی چه قدمی باید برداری، باید بدانی که فردا کجا می‌خواهی باشی. پس، از فردا شروع کن! آینده را تجسم کن و سپس از آینده رو به اکنون بیا. نوشتن روی سنگ قبر هم یک تکنیک است که این مفهوم را عملی می‌کند. می‌دانم که سخت است و دردناک اما اگر می‌خواهید از روزمرگی در بیایید لازم است که یک بار عمیقا به آرمان‌های خود فکر کنید. حتی می‌توانید نوشته روی سنگ قبر خود را مدتی در محل دید خود مانند میز کار و یا تخت‌خواب خود بزنید.

بسیاری از افراد بعد از خواندن این مطلب بهانه‌تراشی می‌کنند که "من برای دسترسی به آرمان‌هایم، امکانات واختیارات کافی ندارم." جواب این بهانه یک جمله است: کدام یک از افراد موفق عرصه کسب‌وکار، اصلاحات اجتماعی، دین، علم و تکنولوژی، تمام امکانات مورد نیازشان را داشته‌اند؟ هیچ‌کدام.

بنابراین بهانه‌ها را بهتر است کنار بگذاریم و به نوشته روی سنگ قبرمان به خوبی فکر کنیم، حتی اگر دردناک باشد.