مدارا با آزادی بیان، راه بهبود و پیشرفت در آزادساختن است، نه به این دلیل که هیچ حقیقت عینی وجود ندارد و بهبود و پیشرفت ضرورتاً باید مصالحه‌ای بین عقاید گوناگون باشد، بلکه چون حقیقتی عینی وجود دارد که می‌توان آن را کشف کرد، و فقط در آموختن و درک چیزی حتمیت می‌یابد که باید و می‌توان برای بهروزی کل بشریت آن را محقق ساخت.

 این «باید» عمومی و تاریخی و به صورت بی‌میانجی مشهود و در دسترس نیست: بلکه باید با برش دادن و شقه‌کردن و تکه‌پاره کردن مواد و مصالح موجود مکشوف شود ـ با جدا کردن حق از باطل، خوب از بد، و درست از نادرست.

 هربرت مارکوزه؛ تمساح سرکوبگر