روز جهانی جهانگردی

از سال ۱۹۸۰، سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد سالانه روز ۲۷ سپتامبر را به عنوان روز جهانی گردشگری جشن می‌گیرد. بنیادنامه این روز در تاریخ ۲۷ سپتامبر سال ۱۹۷۰ به تصویب سازمان جهانی گردشگری رسید. انتخاب و تصویب این روز نقطه عطفی در گردشگری جهانی محسوب می‌شود. هدف از گرامی داشت چنین روزی، بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تاثیر گردشگری بر ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است.

جهانگردی چیست؟

پدیده­ ی مسافرت را از محلی به محل دیگر و از كشوری به كشور دیگر، بدون در نظر داشتن قصد مهاجرت، اشتغال یا اقامت مستمر، جهانگردی گویند. از دید سازمان ملل «جهانگرد یا گردشگر كسی است كه كشوری غیر از كشور محل اقامت خود را مورد بازدید قرار دهد، مشروط بر این­كه، این بازدید به منظور احراز هیچ­گونه شغل و كسبی نباشد و حداقل 24 ساعت و حداكثر سه ماه در كشور میزبان توقف نماید و مسافرت او مبنی بر یكی از علل زیر باشد: تفریح، استراحت، گذراندن تعطیلات، امور خانوادگی، درمان و امور پزشكی، ورزش، امور مذهبی، مأموریت یا شركت در هم­ اندیشی­ها.»

تاریخچه­ ی جهانگردی

تاریخچه­ ی جهانگردی را، می­توان به گذشته­ های دور نسبت داد. چنان­كه در دوران پیش از اسلام، برخی از یونانیان و رومیان به ایران سفر می­كردند. پاره ­ای از آنان چون "هردوت" و "گزنفون" سفرنامه­ هائی با موضوع دیدار از ایران نوشته ­اند. در دوران بعد از اسلام نیز، نخستین كسی كه از مغرب­ زمین به ایران سفر كرد و سفرنامه­ هائی در این باره نوشت "بنیامین تودلای" اسپانیائی بود كه در سال 1159م. به كشورهای مختلف از جمله ایران سفر كرده است.

در گذشته­ های دور، مردانی كه شهامت و جسارت رویاروئی با مشكلات را به جان می­ خریدند و مدت­ های مدیدی در بیابان ­ها و صحراها و از میان راه­ های پرخطر رد می­شدند تا به شهر و دیاری برسند، سیاح می­ نامیدند؛ نظیر ابن بطوطه، ناصر خسرو، ماركوپولو.

در قرن نوزدهم اصطلاح جهانگرد یا توریست [Tourist] جایگزین سیاح شد. در آن زمان اشراف­ زادگان فرانسوی، برای تكمیل تحصیلات و كسب تجربه­ های لازم زندگی مسافرت می­ كردند. این جوانان، در آن زمان توریست نامیده می­ شدند. بعدها این اصطلاح برای كسانی به كار رفت كه برای سرگرمی، وقت­ گذرانی و گردش، به فرانسه سفر می­كردند. این اصطلاح، با گذشت زمان به مسافرت خارج از فرانسه نیز تعمیم داده شد و به همه­ ی افرادی كه به خارج از كشور محل اقامت خود  مسافرت می­ كردند، توریست گفته شد.

اطلاعات تاریخی، نشان می­ دهد كه مسافرت برای استراحت و تفریح، از آغاز قرن شانزدهم میلادی شروع شده و نمی­ توان انگیزه­ ی اصلی سیاحان معروفی چون: ابن بطوطه، واسكودوگوما، كریستف كلمب و ماركوپولو و مانند این­ها را، تفریح و استراحت دانست. اینان، سیاحانی حرفه­ ای بودند كه برای كشف سرزمین­ های جدید، تجارت، ماجراجوئی، شناخت اقوام و ملت­ های دیگر و یا زیارت، گام در سفرهای چندین­ ساله می­ گذاشتند.

سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)

سازمان جهانی گردشگری به اختصار (UNWTO) مستقر در شهر مادرید اسپانیا، یکی از نمایندگی‌های سازمان ملل است که وظیفه هدایت صنعت گردشگری را دارد. سازمان جهانی گردشگری به عنوان محل گفتگوی کشورها درباره سیاست‌ها و تجارب عملی آنها درباره دانش گردشگری است. این سازمان نقش مرکزی و مهمی در ترفیع وضعیت تعهد و توانایی‌های موجود کشورهای در حال توسعه در زمینه گردشگری دارد.

انواع جهانگردی
جهانگردی بر حسب اغراضی که مردم به جهت آن سفر می کنند، دارای اقسام ذیل است:
1- جهانگردی تفریحی؛ افراد یا دسته‌هایی را شامل می‌شود كه با هدف تفریح، استراحت، گذراندن تعطیلات از سرزمین خود به سفر می‌روند.
2- جهانگردی درمانی؛ شامل افرادی می‌شود كه برای استفاده از تغییرات آب و هوا، با هدف پزشكی و درمانی و استفاده از آبهای معدنی، اقدام به مسافرت می‌كنند.
3- جهانگردی فرهنگی؛ که در آن افراد برای آشنایی با فرهنگ و هنر و آداب و رسوم ملل مختلف، آثار تاریخی و مطالعه علمی، اقدام به سفر می‌كنند.

4- جهانگردی مذهبی؛ هدف از این نوع جهانگردی زیارت اماکن مقدسه، بازدید از اماکن مذهبی مثل مساجد و کلیساها و معابد قدیمی، شرکت در مراسم عبادی و ...
5- جهانگردی ورزشی؛ كه هر نوع مسافرتی را كه به منظور فعالیت های ورزشی انجام می گیرد، شامل می‌شود؛ مانند كوهنوردی، شكار، شركت در مسابقات و تماشای مسابقات و...
6- جهانگردی تجاری؛ مثل مسافرتهایی كه افراد برای شركت در بازارها و نمایشگاهای كالا و صنایع تأسیسات كارخانه‌ای و نظایر آن انجام می‌دهند.
7- جهانگردی سیاسی؛ مسافرت به منظور شركت در جشن‌های بین‌المللی و مراسم خاص و كنگره‌ها و كنفرانسها را جهانگردی سیاسی می‌گویند.

توسعه جهانگردی برای رشد اقتصادی و اجتماعی
جهانگردی دارای خاصیّت ویژه‌ای است كه می‌توان آن را به منزله ی نیروی محرك توسعه اقتصادی در تمام كشورها محسوب داشت. هیچ كشوری را نمی‌توان یافت كه فاقد مواد اولیّه لازم برای توسعه جهانگردی باشد. آنچه كه كشورها را از هم متمایز می‌سازد، خود به تنهایی جاذبه جهانگردی به شمار می‌رود. طرحهای جهانگردی در كشورهای در حال توسعه از طریق ارائه كمك‌های فنی و مالی به طور وسیعی از طرف بیشتر سازمانهای مالی بین‌‌المللی و دفاتر تأمین‌كننده كمكهای اقتصادی و مالی جهانی مورد حمایت قرار گرفته است.

منابع : 

pajoohe.com

nlai.ir