اکتبر (چهارم مهر ماه) روز ملی اتریش یادآور خروج نیروهای نظامی خارجی از اتریش 10 سال پس از پایان جنگ جهانی دوم است و مردم اتریش هر سال این روز را با برگزاری مراسمی گرامی می دارند.

 در پایان جنگ جهانی دوم نیروهای آمریکا، همبستگی جماهیر شوروی ، انگلیس و فرانسه، اتریش را اشغال و این کشور و همچنین شهر وین پایتخت آن را به چهار بخش تقسیم کردند. 10 سال بعد، اتریش در 15 ماه مه 1955 با امضای «معاهده کشور» (State Treaty) زمینه را برای استقلال خود فراهم کرد. این معاهده در 27 ژوییه همان سال اجرایی شد و آخرین نیروهای خارجی روز 25 اکتبر 1955 خاک اتریش را ترک کردند و اشغال 10ساله کشور اتریش پس از جنگ جهانی دوم پایان یافت و این کشور با اعلام بی طرفی دائمی، استقلال خود را بازیافت.

در روز 26 اکتبر سال 1955 (چهارشنبه سوم آبان 1334 خورشیدی) مجلس اتریش قانون بی طرفی دائمی را تصویب کرد و این روز به عنوان اولین روز آغاز استقلال اتریش بدون حضور نیروهای خارجی به عنوان روز ملی اتریش ثبت شد و دولت و مردم اتریش هر سال روز 26 اکتبر را به عنوان روز ملی گرامی می دارند.

در این روز پرچم سرخ و سفید اتریش در همه جا به چشم می خورد و مراسم بسیاری در گوشه و کنار این کشور برای یادبود استقلال برگزار می شود و موزه های فدرال کشور بطور رایگان یا با ارائه تخفیف های ویژه پذیرای علاقه مندان است. در این روز همچنین در نقاط مختلف اتریش برنامه های راهپیمایی و کوهپیمایی می شود که تاکیدی بر حفظ سلامتی عمومی به شمار می رود.

در روز ملی اتریش مدارس ، ادارات دولتی و بانک ها تعطیل هستند و وسایل حمل و نقل عمومی نیز برنامه کاری خود را کاهش می دهند.

در این روز، مراسم مختلفی از جمله مراسمی با حضور رئیس جمهوری و وزیر دفاع اتریش در «هلدنپلاتز» (Heldenplatz یا میدان قهرمانان) در برابر کاخ هافبورگ در وین برگزار می شود. هر ساله رئیس جمهوری فدرال در یک سخنرانی تلویزیونی با عنوان «وضعیت کشور» با مردم سخن می گوید و نیروهای تازه استخدام شده نیروهای مسلح اتریش سوگند یاد می کنند.

در سفارتخانه های اتریش در کشورهای مختلف جهان نیز مراسم هایی به این مناسبت برگزار می شود.

اتریش یکی از کشورهای اروپایی است که همواره سابق خوب و دوستانه ای با جمهوری اسلامی ایران داشته و رئیس جمهوری اسلامی ایران هر ساله روز ملی اتریش را به دولت و مردم این کشور تبریک می گوید. نگاهی به روابط ایران و اتریش در قرون گذشته نشان می دهد روابط ایران با اتریش بر خلاف برخی قدرت های استعمارگر اروپایی، روابطی متوازن و با ارج متقابل بوده است. سابقه روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور به آغاز قرن 16 میلادی یعنی آغاز دولت صفوی در ایران و حکومت خاندان هابسبورگ در اتریش برمی‌گردد. اولین سفیر ایران در سال1523 میلادی اعزام شد و متعاقب آن در سال1529 نیز سفیر امپراتوری اتریش به ایران آمد. سفارت اتریش در تهران که در سال1873 میلادی افتتاح شد یکی از قدیمی‏ترین سفارتخانه های اروپایی در ایران به شمار می‏رود .