اتحادیه بین المللی مخابرات

چکیده

اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU) در قرن اخیر بعنوان یک سازمان بی طرف و بین المللی با هدف هماهنگی فعالیت های سازمان های دولتی و خصوصی در زمینه خدمات و شبکه های مخابراتی و توسعه فنآوری ، مسئولیت تدوین مقررات ، استانداردسازی ، هماهنگی و توسعه مخابرات در سطح بین المللی را بعهده دارد. این مقاله ، به معرفی ساختار و وظایف بخش های مختلف ITU می پردازد.

مقدمه

اتحادیه بین المللی مخابرات در 17 می 1865 تاسیس شد و 147 سال از عمر آن می گذرد. این اتحادیه دارای تشکیلات جهانی است که 568 عضو بخشی و 143 عضو دارد و درحال حاضر دارای 193 عضودولتی شرکتی است و مسئولیت تدوین مقررات ، استانداردسازی ، هماهنگی و توسعه مخابرات بین المللی را بعهده دارد. از اختیارات عالیه این اتحادیه سازماندهی کنفرانس های تام الاختیار است. ساماندهی موضوعات و مسائل اداری مربوطه بوسیله دبیرخانه عمومی و دفاتر مربوطه انجام می گیرد و کنفرانس های جهانی مخابرات ضمن تعیین راهبردها ، تصمیمات مقتضی اتخاذ می نمایند.

ساختارتشکیلاتی آی. تی. یو

ساختارتشکیلاتی ITU ازسه لایه بشرح زیرتشکیل گردیده است:

الف- لایه بالائی: مراجع عالی تصمیم گیری در اتحادیه بین المللی مخابرات شامل کنفرانس های سران مختار ، شورای ITU وکنفرانس های جهانی مخابرات بین المللی در این لایه قرار دارند.

ب- لایه میانی: شامل کنفرانس های جهانی و منطقه ای ، مجامع بین المللی ، گروه های مشورتی و گروه های مطالعاتی در سه شاخه بشرح زیر است:

شاخه اول:

کنفرانس های جهانی و منطقه ای ارتباطات رادیویی ، هیات مقررات رادیویی ، گروه مشورتی ارتباطات رادیویی ، گروه های مطالعاتی در شاخه ارتباطات رادیویی

شاخه دوم:

مجامع جهانی استاندارد سازی مخابرات ، گروه مشورتی استاندارد سازی مخابرات و گروه های مطالعاتی استاندارد سازی مخابرات

شاخه سوم:

کنفرانس های جهانی و منطقه ای توسعه مخابرات

گروه مشورتی توسعه مخابرات

گروه های مطالعاتی توسعه مخابرات

ج-لاه پائینی: وظیفه پشتیبانی اتحادیه را به عهده دارد و شامل دبیرخانه عمومی است. دبیرخانه عمومی ITU توسط دبیرکل و معاون دبیرکل هدایت می شود و وظیفه تنظیم روابط خارجی آی تی یو ، مسائل اداری و مالی ، سازماندهی برگزاری کنفرانس ها و نمایشگاه های مخابراتی همچنین پشتیبانی تجهیزات مختلف آی تی یو را عهده دار است.

دراین لایه دفتر ارتباطات رادیویی ، دفتر استاندارد سازی مخابرات و دفتر توسعه مخابرات به صورت موازی قرار دارند که وظایف اداری خود را زیرنظر دبیرخانه عمومی انجام می دهند.

 structure

ساختار وظیفه ای آی. تی. یو

همانگونه که در بخش ساختار تشکیلاتی ITU توضیح داده شد ، اتحادیه بین المللی مخابرات از نقطه نظر ساختار وظیفه ای به سه بخش زیرتقسیم گردیده است:

1. استانداردسازی مخابرات

2. ارتباطات رادیویی

3. توسعه مخابرات

هربخش از طریق یک دفتر که بوسیله یک مدیر هدایت می شود و دارای گروه مشورتی است و با سازمان های مخابراتی ، گروه های مطالعاتی و اعضای آی تی یو در ارتباط است. شکل بالا ساختار آی تی یو را نشان می دهد. ساختار و وظایف هر بخش در ادامه شرح داده شده است.

 1 - بخش استانداردسازی مخابرات (ITU-T)

گروه های مطالعاتی ITU ازطریق دفتراستانداردسازی مخابرات وظیفه استاندارد نمودن صنعت مخابرات را درسطح جهانی برعهده دارند. IUT قبلاً با عنوان سی سی آی تی تی فعالیت می کرد که سابقه آن به سال 1865 می رسد و با پیشنهاد مجمع جهانی استانداردسازی مخابرات 8 و با تصویب گروه مشورتی استانداردسازی مخابرات درسال 1893 تصمیم بر تغییر عنوان آن به ITU-T گرفته شد.

1.1 مجمع جهانی استانداردسازی مخابرات

مجمع جهانی استانداردسازی مخابرات که براساس وظایف محوله از طرف کنفرانس سران مختار تشکیل می شود ، بالاترین مرجع تصمیم گیری دربخش استانداردسازی مخابرات IUT است. این مجمع مهم جهانی هر چهارسال یک بار تشکیل می شود و ضمن صدور مصوبات در رابطه با فعالیت های انجام شده قبلی با صدور قطع نامه ها و تهیه طرح عملیاتی چارچوب کاری هر دوره مطالعاتی ، گروه های مطالعاتیIUT را تعیین می کند.

2. 1 گروه مشورتی استانداردسازی مخابرات

وظایف این گروه مروری بر برنامه ها ، عملیات و موارد مالی و راهبرد بخش استانداردسازی مخابرات ، تغییرساختار و تاسیس گروه های مطالعاتی آی تی یو تی ، ارائه راهنمائی به گروه های مطالعاتی ، رهنمود لازم به مدیردفتر استانداردسازی مخابرات و تهیه وتدوین توصیه نامه های سری آ در رابطه با روش های کاری و سازمانی است